Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ έχει συνηθίσει να του γίνονται δύσκολες ερωτήσεις και να του τίθενται δύσκολα προβλήματα.
Από την αρχή της εκδόσεώς του οι αναγνώστες του, του έκαναν μόνο δύσκολες ερωτήσεις και έθεταν μόνο δύσκολα προβλήματα. Αυτό μας τιμά. Είναι έμπρακτη απόδειξη πως παίρνουν στα σοβαρά τόσο το έντυπο περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ όσο και το http://www.disabled.gr/
Η εμπειρία έχει δείξει πως δεν υπάρχουν απλές απαντήσεις ούτε απλά ερωτήματα.
Είναι πολλοί οι αναγνώστες τόσο του έντυπου περιοδικού ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ όσο και του http://www.disabled.gr/ που παρασύρονται από τη γενικευμένη δημαγωγία που επικρατεί στην Ελλάδα και διατηρούν την ψευδαίσθηση πως η οργανωμένη κοινωνία και οι φορείς (δημόσιοι ή ιδιωτικοί) έχουν λύσεις σε προβλήματα σχετικά με την αναπηρία.
Είμαστε δικαιολογημένοι να πιστεύουμε πως όλη η Ελλάδα λειτουργεί για εμάς. Όλοι οι πολιτικοί και όλοι οι δημόσιοι παράγοντες διαφημίζουν σε όλους τους τόνους το ενδιαφέρον τους για τα ΑμΕΑ.
Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι:
1. ΑμΕΑ δεν υπάρχουν. Εάν ενδιαφερόντουσαν πραγματικά θα γνώριζαν πως το σύνταγμα της Ελλάδας έχει αλλάξει και πως στο πλαίσιο του συντάγματος δεν υπάρχουν ΑμΕΑ αλλά υπάρχουν μόνο πολίτες με αναπηρίες.
2. Για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες με αναπηρίες δεν είναι επαρκής η ευαισθησία: με την ευαισθησία δεν εξασφαλίζεται η επιβίωση. Η επιβίωση εξασφαλίζεται με πολιτικές και κοινωνικές πρακτικές.
3. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες με αναπηρίες δεν χρειάζονται προσωπικές λύσεις στα προσωπικά τους προβλήματα. Η αναπηρία είναι κοινωνικό πρόβλημα και χρήζει κοινωνικών λύσεων.
Πρέπει να αλλάξουμε
Για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από το παρελθόν της υποτέλειας θα πρέπει στοιχειωδώς να αλλάξουμε.
Θα πρέπει στοιχειωδώς να ξέρουμε τι ζητάμε και από πού το ζητάμε.
Πολλές φορές, αρκετοί αναγνώστες έχουν δυσεπίλυτες απαιτήσεις ή κακή συμπεριφορά.
Είναι σημαντικό να γίνουνε ρεαλιστές. Είναι ρεαλιστικό να ζητούμε εδώ και τώρα το θεσμικά αδύνατο είναι όμως λάθος τακτικής να διεκδικούμε το πρακτικά αδύνατο τη στιγμή που δεν υπάρχουν λύσεις και τις αυτονόητες υποχρεώσεις των φορέων απέναντι στους ανθρώπους με αναπηρίες.
Είναι σημαντικό να γίνουμε ρεαλιστές επειδή κάθε λανθασμένη διεκδίκηση ή απαίτηση κρίνεται με υπερβολική αυστηρότητα από τους τρίτους όταν πρόκειται για ανθρώπους με αναπηρίες.
Ας γίνουμε ρεαλιστές
Υπάρχει ένα κακό προηγούμενο: μας θεωρούν υπερβολικά διεκδικητικούς. Η αλήθεια είναι πως ποτέ στην ιστορία της αναπηρίας στην Ελλάδα οι ομαδοποιημένοι ανάπηροι δεν υπήρξαν ποτέ διεκδικητικοί. Είναι όμως εξίσου αλήθεια πως όποτε συγκεντρώνονται σε ομάδα αυτό που φαίνεται προς τα έξω είναι οι κακοί τρόποι.
Ας αλλάξουμε αυτήν την εικόνα. Ας εκφράσουμε μία κομψή αναπηρία.
Είμαστε φορείς αναπηρίας ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί. Κάθε φορά που γνωστοποιούμε την εικόνα μας δημοσίως αυτομάτως θέτουμε τόσο τους εαυτούς μας όσο και την κοινότητα των αναπήρων σε κριτική.
Για ποιο λόγο να υπονομεύουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας και την κοινότητά μας όταν γνωρίζουμε πως όπου κι αν βρεθούμε βρισκόμαστε υπό παρατήρηση σαν να βρισκόμαστε μέσα σε βιτρίνα;
Ας αλλάξουμε
Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε εάν αλλάξουμε.
Αντιθέτως έχουμε πολλά να κερδίσουμε.