ή πως δημιουργούμε αντικειμενική πληροφόρηση και Αποκατάσταση που πληροφορεί για την καινοτομία της. Οι Έλληνες με αναπηρίες είναι ολοκληρωτικά απληροφόρητοι και ανενημέρωτοι για ότι συμβαίνει και τους αφορά. Το χειρότερο είναι ότι οι Έλληνες με αναπηρίες είναι προκατειλημμένοι εναντίον της πληροφόρησης.
Στην πλειοψηφία τους ενοχλούνται από κάθε μορφή πληροφόρησης. Ενοχλούνται όταν ο ταχυδρόμος χτυπά την πόρτα ή όταν κουδουνίζει το τηλέφωνο. Τρομοκρατούνται !
Ζούν εν κρυπτώ και τρομοκρατημένοι. Σε μεγάλο βαθμό είναι δικαιολογημένοι. 1/4λοι όσοι ισχυρίζονται ότι ΘΑ τους βοηθήσουν ή ΘΑ τους υποστηρίξουν κατ’ αρχή ζητούν κάποιο οικονομικό αντάλλαγμα και απαιτούν από τους αναπήρους στρατιωτική πειθαρχία και καθολική υποταγή.
Είναι μία αλήθεια. Οι αναπηρικοί κύκλοι δεν αποτελούν υπόδειγμα δημοκρατίας και δικαιοσύνης. Οι Έλληνες με αναπηρίες δε γνωρίζουν τα δικαιώματά τους ως πολίτες και γιαυτό οι ομαδοποιημένοι ανάπηροι είναι ιδιαιτέρως επιρρεπείς στην αναζήτηση προστατών και διαχειριστών. Με τη δική τους βούληση συγκροτούνται σε ομάδα και ύστερα μόνοι τους διορίζουν διαχειριστή των υποθέσεών τους, του εκχωρούν καθήκοντα απολύτου άρχοντος, φανατίζονται εναντίον ενός άυλου εχθρού, στρατεύονται όλοι εναντίον όλων των άλλων των κακών ομάδων και στο τέλος κατηγορούν την ίδια τους την ομάδα και τον αρχηγό της. Κάτω από αυτούς τους όρους της περιορισμένης ελευθερίας, για αντικειμενικούς λόγους δεν υπάρχει δυνατότητα πληροφόρησης.
Είναι απολύτως ανορθολογικό αλλά πραγματικό. Η κάθε παρέα, μαζί με άλλες παρέες συγκροτούν ομάδα. Πολλές ομάδες γράφονται στο σύλλογο που έχει το πιο όμορφο χρώμα και χρίζονται μέλη. Ως μέλη δε βοηθούν ούτε πληρώνουν συνδρομή στο σύλλογο. Δεν πάνε να ψηφίσουν στις εκλογές του συλλόγου. 1/4ταν το δ.σ. στείλει απλή επιστολή ενοχλούνται επειδή τα δ.σ. πάντα ζητούν λεφτά και συμμετοχή των μελών. 3/4στερα κατηγορούν το δ.σ. ότι συμμετέχει σε κυκλώματα κ.ά. πολύ πιο κακά.
Οι έλληνες με αναπηρίες δεν πληροφορούνται επειδή οι ίδιοι με τη συμπεριφορά τους εμποδίζουν την ανάπτυξη της αντικειμενικής πληροφόρησης. Με την αδιαφορία τους συντηρούνται και μεγενθύνονται όλα τα κακά. Μάλιστα ακόμη και αν δεν υπήρχαν τα κυκλώματα, οι μίζες, τα φακελάκια, οι προμήθειες κ.ο.κ. οι έλληνες με αναπηρίες θα τα είχαν φτιάξει με τη συμπεριφορά τους και την αδιαφορία τους.
Σήμερα η κάθε αθώα πληροφορία ενδέχεται να είναι παραμορφωμένη. Διαθλάται μέσα από το οπτικό πρίσμα των ειδικών της ιατρικής και της θεραπείας, ανακλάται στο επίπεδο του πρώτου τυχόντα συλλόγου, στραπατσάρεται όταν συγκρούεται στο επίπεδο κάποιου συλλόγου κηδεμόνων, εξωραϊζεται στη βιτρίνα του ψ επιστημονικού συνεδρίου, παίρνει το χρώμα του χ κόμματος και στο τέλος καταλήγει στον ανάπηρο εμπριμέ απεικόνιση ενός παραμορφωμένου πουάν ειδώλου. Καταλήγει να είναι κάτι σαν ξεμαλλιασμένη οπτασία ή χημική οφθαλμαπάτη.
1/4ταν η ελληνική πληροφόρηση συγκρίνεται με την πληροφόρηση που παρέχεται στα άλλα κράτη, τότε ο έλλην αναρωτιέται: Καλά στα άλλα κράτη δεν έχουν άτομα με ειδικές ανάγκες; Πολύ λογική ερώτηση στον καθένα που πληροφορείται από ξένα έντυπα στα οποία βρίσκει πολλές ειδικές πληροφορίες για κακώσεις νωτιαίου μυελού, για κωφότητα, για κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, για σκλήρυνση κατά πλάκας, για μυοπάθεια, για τυφλότητα, για ακρωτηριασμούς, για εγκεφαλική παράλυση, για ημιπληγία κ.ο.κ. Ο αναγνώστης των ξένων εντύπων βρίσκει χιλιάδες πληροφορίες για την κάθε υποκατηγορία και για την κάθε υποδιαίρεση της αναπηρίας αλλά δε βρίσκει τίποτα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες ή για κάποια άλλη χοντρικά προσδιορίσιμη αναπηρία.
Πως θα πληροφορηθούν οι έλληνες με αναπηρίες; Η απάντηση είναι απλή:
1) Δημοκρατία στις οργανώσεις των αναπήρων, στελέχωση με επαγγελματικά στελέχη, ενημέρωση των μελών με απλές και ειλικρινείς διαδικασίες και ψήφο από το σπίτι για όλα τα ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο και τη στρατηγική.
2) Δημιουργία νομικού πλαισίου που να τηρεί την αρχή της ΙΣΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ όλων όσων παρέχουν υπηρεσίες ή προϊόντα αποκατάστασης υπό τον όρο ότι παρέχουν ένα αντικειμενικά προσδιορίσιμο και ελέγξιμο ελάχιστο ποιότητας και ποσότητας.
3) Άρση όλων των προνομίων που απολαμβάνουν οι ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ και κάνουν παιχνίδι με κρατικά λεφτά και δανεικά από την ΕΟΚ.
4) Εκχώρηση του δικαιώματος στον έλληνα με αναπηρία να επιλέγει αυτός ο ίδιος και όχι ο κηδεμόνας του, την υπηρεσία ή το προϊόν που προσδοκεί να συμβάλλει στην εκπαίδευση ή στη θεραπεία του.
5) Σοβαρότητα στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, διότι εδώ που φτάσαμε ούτε οι ανάπηροι χρειάζονται το ασφαλιστικό τους ταμείο ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία χρειάζονται τους αναπήρους.
Αν απλώς αποκατασταθούν οι συνθήκες της ίσης μεταχείρισης και αν απλώς ο έλληνας και ο κάθε έλληνας “βάζει το χέρι στη δική του τσέπη” για να επενδύσει κεφάλαια για να δημιουργήσει Αποκατάσταση τότε να δούμε πόσοι και ποιοι μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες Αποκατάστασης και έναντι ποιου κόστους.