Δύο χρόνια εκδίδεται το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και ακόμη υπάρχουν αναγνώστες του ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ που δεν έχουν καταλάβει ποια είναι τα δικαιώματά τους και πως προκύπτουν.
Θα προσπαθήσουμε για μία ακόμη φορά βήμα-βήμα να εξηγήσουμε τα εξής:
1. Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων;
2. Ποια είναι τα δικαιώματα των ασφαλισμένων με αναπηρίες;
3. Πότε θίγονται τα δικαιώματα των ασφαλισμένων;
4. Τι δυνατότητες έχουν οι ασφαλισμένοι με αναπηρίες για να υποστηρίξουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους;
5. Με ποια επιχειρήματα θα υποστηρίξουν τον εαυτό τους οι ασφαλισμένοι με αναπηρίες;
Για να γίνει κατανοητό το κείμενο, θα χρησιμοποιήσουμε για παράδειγμα το ΙΚΑ, αν και αυτά που αναφέρονται στο κείμενο ισχύουν, με μικρές διαφορές, και για τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία όπως λ.χ. ΟΓΑ, Δημόσιο κ.ο.κ.
Θέλουμε να ζητήσουμε συγγνώμη από κάποιους υπαλλήλους και κάποια διευθυντικά στελέχη του ΙΚΑ που έχουν δυσαρεστηθεί από το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και να τους πούμε πως δεν έχουμε άλλη επιλογή: ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΔΙΑΛΕΞΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΜΑΣ, ενώ εκείνοι ΔΙΑΛΕΞΑΝΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΙΚΑ. Ας σοβαρευτούν και ας εξυπηρετήσουν τους ασφαλισμένους με αναπηρίες.
Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΙΚΑ να χορηγεί αναπηρικά βοηθήματα
Κάθε Ασφαλιστικό Ταμείο ΝΠΔΔ έχει ορισμένες υποχρεώσεις που καθορίζονται από Νόμους. Στο ΙΚΑ για παράδειγμα, ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ, μεταξύ των άλλων υποχρεώσεων του Ιδρύματος, προβλέπει:
1. την υποχρέωση του ΙΚΑ να ΧΟΡΗΓΕΙ ΑΝΑΠΗΡΙΚΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ και τις προϋποθέσεις χορήγησης
2. τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι δικαιούχοι των παροχών (ποιοι δηλαδή δικαιούνται τις παροχές) και
3. τους όρους και τις συνθήκες χορήγησης των παροχών.
Ο Κανονισμός Ασθενείας του ΙΚΑ, είναι Νόμος του Ελληνικού Κράτους.
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ του ΙΚΑ, Άρθρον 28.
Προθέσεις καί θεραπευτικά μέσα.
1. Πρός αποκατάστασιν τής υγείας τών δικαιούχων παροχών ή τής επαγγελματικής ικανότητός των ή πρός ανακούφισιν νοσηράς καταστάσεως παρέχονται υπό τού Ιδρύματος:
α) Ειδικά θεραπευτικά μέσα, οίον βηματοδόται, πλαστικά μοσχεύματα αγγείων, τεχνηταί βαλβίδες, κ.λ.π.
β) Θεραπευτικά μέσα καί όργανα παροδικής χρήσεως, οίον συσκευαί εισπνοών, ηλεκτρισμού, θερμού αέρος, θερμογόνοι συσκευαί ή φιάλαι, κ.λ.π.
γ) Αναγκαίαι προθέσεις, οίον ακουστικά βαρηκοίας, μηχανήματα ομιλίας κ.λ.π.
δ) Βοηθητικά θεραπευτικά μέσα καί πάσης φύσεως ορθοπεδικά είδη, οίον, κηλεπίδεσμοι, ομφαλεπίδεσμοι, ζώναι, ελαστικαί περικνημίδες επιγονατίδες, επιστραγάλια, τεχνητά μέλη, τροχήλατα αμαξίδια, βακτήριαι κ.λ.π.
2. Θεραπευτικά μέσα περί ών τό στοιχείον β’ τής προηγουμένης παραγράφου παρέχονται επί δανεισμώ υπό τού Ιδρύματος κατά τά δι’αποφάσεως τού Διοικητικού οριζόμενα, εφ’ όσον τούτο κέκτηται τοιαύτα ή εφ’ όσον έχει εξασφαλίσει διά συμβάσεως μετά προμηθευτών τόν είς τούς ησφαλισμένους δανεισμόν τοιούτων ειδών.
3. Επί νοσηλείας ησφαλισμένων είς συμβεβλημένα μετά τού Ιδρύματος θεραπευτήρια είναι δυνατή κατόπιν συμφωνίας ή χορήγησις τών περί ών τά εδάφια α, γ καί δ τής παραγράφου 1 θεραπευτικών μέσων, προθέσεων καί τών πάσης φύσεως ορθοπεδικών ειδών παρά τών ιδίων τών θεραπευτηρίων μετά προηγουμένην έγκρισιν τού αρμοδίου ελεγκτού τού Ιδρύματος.
Εξαιρουμένης τής περιπτώσεως καθ’ ήν τό συμβεβλημένον θεραπευτήριον είς ό νοσηλεύεται ό ησφαλισμένος κέκτηται τά περί ών ανωτέρω είδη, τούτο δύναται, κατόπιν συμφωνίας ωσαύτως μετά τού Ιδρύματος, νά προμηθεύεται τά μέν βοηθητικά θεραπευτικά μέσα καί ορθοπεδικά είδη έκ τών κατά τόπους εργαστηρίων τού Εθνικού Ιδρύματος Αποκαταστάσεως Αναπήρων ή τών μετ’ αυτού συνεργαζομένων Ορθοπεδικών Εργαστηρίων Αναπήρων Πολέμου καί έν ελλείψει τοιούτων εργαστηρίων ή αδυναμίας τούτων να χορηγήσωσι τά αναγκαία είδη, εκ τού ελευθέρου εμπορίου, τά δέ λοιπά θεραπευτικά μέσα εκ τού ελευθέρου εμπορίου.
4. Επί ησφαλισμένων ή νοσηλευομένων, τά περί ών ή παράγραφος 1 βοηθητικά θεραπευτικά μέσα, αί αναγκαίαι προθέσεις καί τά ορθοπεδικά είδη παρέχονται παρά τών προμηθευτών μεθ’ ών τό Ιδρυμα έχει συμβληθή, προτιμωμένων πάντως, τών Εργαστηρίων τού Εθνικού Ιδρύματος Αποκαταστάσεως Αναπήρων καί τών μετ’ αυτού συνεργαζομένων Ορθοπεδικών Εργαστηρίων Αναπήρων Πολέμου.
Δι’ αποφάσεων τού Διοικ. Συμβουλίου τού Ιδρύματος ορίζονται είδη, έκ τών περί ών τό εδάφιον δ’ τής παραγράφου 1 τού παρόντος άρθρου, ή προμήθεια τών οποίων είναι δυνατή έκ τού ελευθέρου εμπορίου, απ’ ευθείας παρά τών δικαιούχων, αποδιδομένου αυτοίς τού καταβληθέντος ποσού μέχρι τού συμβατικού διά τό είδος ποσού, ελλείψει δέ συμβάσεως, μέχρι τής τιμής τού κρατικού εργοστασίου. Διά είδη μή κατασκευαζόμενα στό Κρατικόν Εργοστάσιον, ώς καί δι’ όσα εξ’ αυτών δέν υφίσταται σύμβασις προμηθείας, τό ανώτερον όριον αποδοτέου κατ’ είδος ποσού ορίζεται δι’ αποφάσεως τού Διοικ. Συμβουλίου τού Ιδρύματος.
5. Η χορήγησις ειδών περί ών ή προηγουμένη παράγραφος, ενεργείται κατόπιν γνωματεύσεως τού θεράποντος ιατρού τής αντιστοίχου ειδικότητος μετ’ έγκρισιν τής αρμοδίου ελεγκτού.
Δι’ αποφάσεως τού Διευθυντού μετά γνώμην τού Δ/θμίου Υγειονομικής Επιτροπής, είς ήν δέον νά συμμετέχη καί ιατρός τής αντιστοίχου ειδικότητος, εγκρίνεται ή χορήγησις μή συνήθων ειδών, οριζομένων δι’ αποφάσεως τού Διοικητικού Συμβουλίου.
Τό άρθρ. 28 ετροποποιήθη ώς άνω διά τής υπ’ αριθ.416/3140 τής 2/10 Σεπτ.1976 (ΦΕΚ Β’1122) αποφ. Υπ. Κοιν. Υπηρεσιών.
Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΙΚΑ να χορηγεί αναπηρικά καθίσματα
Ο Κανονισμός Ασθενείας, με απλά λόγια, είναι ένας Νόμος Πλαίσιο που προβλέπει τα όρια εντός των οποίων μπορούν να γίνουν κάποιες πράξεις που να ονομάζονται ΠΑΡΟΧΕΣ ΣΕ ΕΙΔΟΣ. Ο Κανονισμός Ασθενείας, δηλαδή, απλώς δίνει όνομα σε γενικές κατηγορίες αναπηρικών βοηθημάτων τα οποία παρέχονται από το Ασφαλιστικό Ταμείο.
Ο Κανονισμός Ασθενείας δεν ονοματίζει τα Αναπηρικά Βοηθήματα αλλά απλώς περιγράφει τα είδη που θα μπορούσαν να ονομαστούν αναπηρικά βοηθήματα ώστε να μπορούν να χορηγηθούν από το Ταμείο.
Η ακριβής περιγραφή των βοηθημάτων, καθώς και οι συνθήκες και οι όροι χορήγησης τους καθορίζονται από ΕΓΚΥΚΛΙΟΥΣ.
Οι Εγκύκλιοι, δεν ανατρέπουν τον Κανονισμό Ασθενείας, απλώς τον ερμηνεύουν κατά περίπτωση. Αν λ.χ. κάποιος ασφαλισμένος κάνει ένσταση, τότε η υπόθεσή του δεν αξιολογείται ως προς την Εγκύκλιο αλλά ως προς τον Κανονισμό Ασθενείας.
Για να γίνει σαφές το πνεύμα των εγκυκλίων παραθέτουμε απόσπασμα της πιο πρόσφατης εγκυκλίου του ΙΚΑ που αναφέρεται στη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΚΩΝ ΚΑΘΙΣΜΑΤΩΝ. Το πλήρες κείμενο της εγκυκλίου δημοσιεύτηκε στο 9ο τεύχος του ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ.
ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ Εγκύκλιος Αριθμ. Πρωτ. ΠΟ4/3/1097, Αθήνα 4 Ιανουαρίου 1995. Θέμα: Δυνατότητα χορήγησης και καθορισμός του αποδοτέου από το ΙΚΑ ποσού για αναπηρικά αμαξίδια.
Όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 28 παρ. 4, εδαφ. βΤ του Κανονισμού Ασθενείας του ΙΚΑ, οι δικαιούχοι παροχών ασθενείας σε είδος, μπορούν να προμηθεύονται τΤ αναπηρικά αμαξίδια από το ελεύθερο εμπόριο και να τους αποδίδεται η τιμή που καθορίζεται από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΚΑ, στις περιπτώσεις βέβαια που δεν υπάρχουν σχετικές συμβάσεις.
Παράλληλα, σας γνωρίζουμε ότι με την 349/συν.2/1.12.94 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου καθορίστηκε η διαδικασία χορήγησής τους, καθώς και το αποδοτέο από το Ιδρυμα ποσό -κατά κατηγορία- αναδρομικά από 1-12-94, ως εξής:
Α. ΑΠΛΑ ΑΝΑΠΗΡΙΚΑ ΑΜΑΞΙΔΙΑ
1. Απλά, μέχρι 70.000 δρχ.
2. Απλά ειδικού τύπου (ενισχυμένα), μέχρι 300.000 δρχ.
Όσον αφορά τη διαδικασία χορήγησής τους (σχετ. Γ.Ε. ΠΟ4/3/1162/18-2-85), σας γνωρίζουμε τα εξής:
Τα απλά αναπηρικά αμαξίδια χορηγούνται σε άτομα με κινητική δυσχέρεια (μερική ή ολική, προσωρινή ή μόνιμη), μετά από γνωμάτευση του θεραπευτή και του ελεγκτή γιατρού, από τους οποίους θα εξετάζεται -κατά περίπτωση- η μορφή αναπηρίας, η ηλικία, οι δραστηριότητες του ατόμου κ.λπ.
Σε όλως εξαιρετικά αιτιολογημένες περιπτώσεις, που ενδείκνυται απλό αναπηρικό αμαξίδιο, η αξία του οποίου υπερβαίνει τις 300.000 δρχ., ο ασφαλισμένος θα παραπέμπεται από το θεραπευτή γιατρό στην Έκτακτη Ειδική Υγειονομική Επιτροπή αναπηρικών αμαξιδίων και τεχνητών μελών, που εδρεύει στα Περιφερειακά Υποκαταστήματα και στην Α.Υ.Ε. του Υποκαταστήματος (τόπου κατοικίας) για την έγκριση του ενδεδειγμένου τύπου αναπηρικού καθίσματος.
Β. ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΑ ΑΝΑΠΗΡΙΚΑ ΑΜΑΞΙΔΙΑ
1. Απλά ηλεκτροκίνητα αναπηρικά αμαξίδια, μέχρι 1.300.000 δρχ.
2. Ενισχυμένα ηλεκτροκίνητα αναπηρικά αμαξίδια, μέχρι 1.900.000 δρχ.
Για τη χορήγησή τους θα γνωματεύουν, ο θεραπευτής γιατρός, η Έκτακτη Ειδική Υγειονομική Επιτροπή και η Α.Υ.Ε., λαμβάνοντας υπόψη τα εξής:
1. Ηλικία
2. Δυνατότητα χειρισμού του, που εξαρτάται από:
α. Μορφή αναπηρίας,
β. Πνευματική ικανότητα,
γ. Φυσιολογικές ικανότητες όρασης, ακοής και αντίδρασης.
3. Ψυχολογική και λειτουργική αναγκαιότητα επικοινωνίας με το περιβάλλον (εντός και εκτός της κατοικίας).
4. Αναγκαιότητα μετακίνησης λόγω επαγγέλματος, σπουδών ή άλλων κοινωνικών δραστηριοτήτων.
Παράλληλα, σας υπενθυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 του Κανονισμού Ασθενείας ΙΚΑ, η χορήγηση της ιατρικής περίθαλψης γίνεται πάντα στο μέτρο του αναγκαίου και του σκοπίμου και επομένως δεν είναι δυνατή σε καμία περίπτωση η χορήγηση και δεύτερου αναπηρικού αμαξιδίου, έστω και αν πρόκειται για διαφορετικό τύπο αμαξιδίου.
Όπως φαίνεται και από την ίδια την Εγκύκλιο, οι διατάξεις του Κανονισμού Ασθενείας έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα και η εφαρμογή τους είναι υποχρεωτική τόσο από τα ασφαλιστικά όργανα (Τμήματα Παροχών) όσο και από τους συντάκτες της εγκυκλίου.
Η βαρύτητα των αποφάσεων των Υγειονομικών Επιτροπών
Ο ρόλος των Υγειονομικών Επιτροπών καθορίζεται επίσης από το Νομοθέτη. Φαίνεται όμως πως τα Ασφαλιστικά Όργανα δεν αναγνωρίζουν τις αποφάσεις των Υγειονομικών Επιτροπών και τα Ασφαλιστικά Όργανα και κάποιοι ασφαλισμένοι καταφεύγουν στα δικαστήρια και στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Σε ότι αφορά τα ΑΝΑΠΗΡΙΚΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ή ΕΙΔΗ δεν έχουμε πλούσια Νομολογία για πολλούς λόγους. Αλλά σε ότι αφορά τις ΠΑΡΟΧΕΣ ΣΕ ΧΡΗΜΑ, οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) δείχνουν ότι οι Υγειονομικές Επιτροπές:
1. Είναι αποκλειστικά αρμόδιες να αποφανθούν επί των ιατρικής φύσεως θεμάτων,
2. Η κρίση τους δεσμεύει τα Ασφαλιστικά Όργανα αλλά και τα δικαστήρια
3. Αν υποβληθεί αίτημα θεμελιούμενο σε αναπηρία ασφαλισμένου ή συνταξιούχου του Ι.Κ.Α., οι Υγειονομικές Επιτροπές του Ιδρύματος είναι αποκλειστικώς αρμόδιες για να αποφανθούν επί των αναφερομένων στις διατάξεις αυτές ιατρικής φύσεως θεμάτων,
4. H παράλειψη των υγειονομικών οργάνων του Ι.Κ.Α. να γνωματεύσουν, δεν είναι δυνατό να αποβεί τελικώς εις βάρος του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου του Ιδρύματος.
Αναφέρουμε αποσπάσματα δύο αποφάσεων του ΣτΕ που είναι ενδεικτικές του πνεύματος των αποφάσεων του ΣτΕ.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΣτΕ: Η ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ. Απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας 1594/1994 (Τμ. Α’, 7μελές), Πρόεδρος: Δ.Μαργαρίτης, Εισηγητής: Δ.Σκαλτσούνης, Δικηγόροι: Θ.Ζήγρας, Π.Στέφος.
Επί αναπηρίας, οι Υγειονομικές Επιτροπές είναι αποκλειστικά αρμόδιες να αποφανθούν επί των ιατρικής φύσεως θεμάτων, υποχρεούνται δε να δώσουν σαφή και απαλλαγμένη από αμφιβολίες απάντηση, ακόμα και αν λείπουν τα σχετικά στοιχεία, οπότε οφείλουν να πιθανολογούν με βάση τα διδάγματα της ιατρικής. Η κρίση τους δεσμεύει τα ασφαλιστικά όργανα και τα δικαστήρια, εφόσον είναι ειδικά αιτιολογημένη.
Οταν τα Διοικητικά Δικαστήρια υποχρεώνουν, με προδικαστική απόφαση, τις Υγειονομικές Επιτροπές να αποφανθούν σε ιατρικής φύσης θέματα, αυτές όμως δηλώνουν αδυναμία να αποφανθούν λόγω παρόδου μακρού χρόνου ή λόγω έλλειψης στοιχείων, τα Διοικητικά Δικαστήρια οφείλουν είτε να αναπέμψουν εκ νέου την υπόθεση στην Υγειονομική Επιτροπή, είτε να κρίνουν επί των ιατρικών θεμάτων, χρησιμοποώντας τα προς τούτο πρόσφορα αποδεικτικά μέσα.
α) Αν υποβληθεί αίτημα θεμελιούμενο σε αναπηρία ασφαλισμένου ή συνταξιούχου του Ι.Κ.Α., οι Υγειονομικές Επιτροπές του Ιδρύματος είναι αποκλειστικώς αρμόδιες για να αποφανθούν επί των αναφερομένων στις διατάξεις αυτές ιατρικής φύσεως θεμάτων, δηλαδή επί της φύσεως των αιτίων, της εκτάσεως, της διάρκειας και του χρόνου ενάρξεως της σωματικής ή πνευματικής παθήσεως του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου, υποχρεούνται δε να δώσουν επί των θεμάτων τούτων σαφή και απαλλαγμένη από αμφιβολίες απάντηση.
β) Από την υποχρέωση αυτή δεν απαλλάσσονται οι υγειονομικές επιτροπές ούτε αν λείπουν τα σχετικά στοιχεία. Στην περίπτωση αυτή οφείλουν να πιθανολογήσουν τα ως άνω θέματα με βάση τα διδάγματα της ιατρικής επιστήμης και τέχνης.
γ) Η κρίση των υγειονομικών επιτροπών επί των ιατρικών θεμάτων που ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητά τους δεσμεύει τα ασφαλιστικά όργανα του Ιδρύματος και τα διοικητικά δικαστήρια που επιλαμβάνονται της υποθέσεως μετά από άσκηση προσφυγής, εφ’ όσον η κρίση αυτή είναι ειδικώς αιτιολογημένη.
δ) Οι πράξεις των ασφαλιστικών οργάνων του Ιδρύματος ή οι αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων, οι οποίες στηρίζονται σε μη νομίμως αιτιολογημένες ιατρικές γνωματεύσεις, είναι και αυτές μη νόμιμες.
ε) Ειδικώς, όταν τα διοικητικά δικαστήρια που επιλαμβάνονται αιτήματος ασφαλιστικής παροχής, θεμελιουμένου σε αναπηρία του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου και απορριφθέντος από τα ασφαλιστικά όργανα του Ι.Κ.Α. για έλλειψη αυτής της προϋποθέσεως, υποχρεώνουν με προδικαστική απόφαση τα υγειονομικά όργανα του Ιδρύματος να αποφανθούν επί ορισμένων από τα ως άνω ιατρικής φύσεως θέματα, τα υγειονομικά όμως αυτά όργανα δηλώνουν αδυναμία να αποφανθούν εν όλω ή εν μέρει λόγω παρόδου μακρού χρόνου ή ελλείψεως στοιχείων, τα ως άνω δικαστήρια έχουν δύο δυνατότητες: είτε να αναπέμψουν για μία ακόμη φορά την υπόθεση ενώπιον των αρμοδίων υγειονομικών οργάνων, είτε να κρίνουν επί του αιτήματος του ασφαλισμένου, αφού προηγουμένως εκφέρουν κρίση επί των ως άνω ιατρικής φύσεως θεμάτων χρησιμοποιώντας τα προς τούτο πρόσφορα αποδεικτικά μέσα. Και τούτο διότι η παράλειψη των υγειονομικών οργάνων του Ι.Κ.Α. να γνωματεύσουν, κατόπιν μάλιστα της εκδόσεως σχετικής προδικαστικής αποφάσεως από το δικαστήριο της ουσίας, δεν είναι δυνατό να αποβεί τελικώς εις βάρος του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου του Ιδρύματος.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΣτΕ: Απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας 1285/1994:
Επί αναπηρίας, αποφαίνονται πρώτα οι υγειονομικές επιτροπές για την πάθηση ή βλάβη και στη συνέχεια τα ασφαλιστικά όργανα για τη συνδρομή των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, ενόψει και του επαγγέλματος, της ηλικίας, της μόρφωσης και της δυνατότητας προσαρμογής του ασφαλισμένου στο προηγούμενο ή άλλο επάγγελμα.
Κατά της γνωμάτευσης της Α/θμιας Υγειον. Επιτροπής χωρεί προσφυγή στην Β/θμια Υγειον. Επιτροπή τόσο από το ΙΚΑ όσο και από τον ασφαλισμένο. Στην περίπτωση αυτή λαμβάνεται υπόψη μόνον η γνωμάτευση της Β/θμιας Υγειον. Επιτροπής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Με το άρθρο 12 παρ. 3 Ν. 1976/91 ως κρίσιμα κριτήρια διαπίστωση της ασφαλιστικής αναπηρίας καθιερώθηκαν για πρώτη φορά στη νομοθεσία του ΙΚΑ και τα κοινωνικά κριτήρια.
Πότε θίγονται τα δικαιώματα των ασφαλισμένων;
Είναι πολύ δύσκολος ο καθορισμός ενός λογικού ορίου πέρα από το οποίο θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι αντικειμενικά θίγονται τα δικαιώματα των ασφαλισμένων με αναπηρίες.
Η επιθυμία και η βούληση του ασφαλισμένου με αναπηρία δεν υφίσταται είναι δηλαδή ανύπαρκτη, διότι για την επιλογή και τον καθορισμό των αναπηρικών καθισμάτων και των άλλων βοηθημάτων είναι οι ιατροί, οι ιατρικές Υγειονομικές Επιτροπές και τα ασφαλιστικά όργανα. Δεν αναφέρεται σε κανένα νόμο ότι ο γιατρός ή οι γιατροί υποχρεούνται να ρωτήσουν τον ασφαλισμένο, ούτε ζητείται η μεσολάβηση του ασφαλισμένου που θεωρείται πρόσωπο ανύπαρκτο.
Μόνο όταν απορριφθεί το αίτημα για προμήθεια κάποιου αναπηρικού βοηθήματος, μόνο τότε ο ασφαλισμένος αποκτά υπόσταση και τη δυνατότητα να ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΕΝΣΤΑΣΗ για να υποστηρίξει ο ίδιος και ο δικηγόρος του αυτό που του έγραψαν οι… γιατροί.
Είναι σατανικός ο τρόπος που λειτουργεί το κύκλωμα των Κοινωνικών Ασφαλίσεων αλλά δυστυχώς όλα λειτουργούν ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΝΑΠΗΡΟ εν ονόματι του αναπήρου.
Δικαιώματα ΥΠΟ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ
Ο ασφαλισμένος με αναπηρία έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ και στην υποστήριξη των συμφερόντων του με επιχειρήματα δικής του επιλογής, μόνον όταν του κοινοποιηθεί η απόφαση με την οποία απορρίπτεται το αίτημά του για χορήγηση κάποιου βοηθήματος.
Τότε έχει τη δυνατότητα να ζητήσει να αξιολογηθεί η περίπτωσή του από επιτροπή στην οποία συμμετέχει και δικαστικός.
Αν και πάλι απορριφθεί το αίτημά του τότε μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια. Πρόκειται για μια διαδικασία χρονοβόρα και δαπανηρή, αλλά αναγκαστική επειδή το κόστος των βοηθημάτων αποκατάστασης είναι πολύ υψηλό και δεν μπορεί να καλυφθεί από τους ασφαλισμένους.