Το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ανακοίνωσε (εγκύκλιος Αρ. 21/11.3.2011) οδηγίες για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 5 του Ν. 3863/2010, σχετικά με θέματα Διαδοχικής Ασφάλισης. Διαβάστε τις σχετικές αναφορές που υπάρχουν στην εγκύκλιο για τους ασφαλισμένους με αναπηρία:
Διατηρείται η αρμοδιότητα για την κρίση του δικαιώματος σύνταξης λόγω γήρατος (όπως ίσχυε με τις διατάξεις του άρθρου 14 του Ν. 1902/1990), ενώ επέρχεται διαφοροποίηση στην αρμοδιότητα για την κρίση του δικαιώματος σύνταξης λόγω αναπηρίας και θανάτου. Πιο συγκεκριμένα:
Αρμόδιος ασφαλιστικός οργανισμός για να κρίνει αίτημα ασφαλισμένου ή μελών της οικογένειάς του, που ζητούν την εφαρμογή των διατάξεων της διαδοχικής ασφάλισης είναι ο τελευταίος οργανισμός. Απαραίτητη προϋπόθεση για να διαβιβαστεί η αίτηση από τον τελευταίο ασφαλιστικό οργανισμό, στον οργανισμό με τις περισσότερες ημέρες εργασίας ή έτη ασφάλισης είναι: Ο ασφαλισμένος που ζητά να συνταξιοδοτηθεί λόγω αναπηρίας να έχει κριθεί ανάπηρος με το ποσοστό αναπηρίας που προβλέπεται από τη νομοθεσία του τελευταίου ασφαλιστικού οργανισμού.
Αν τελικά δεν συγκεντρώνει ο ασφαλισμένος τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης όλων των ασφαλιστικών οργανισμών που ασφαλίστηκε διαδοχικά, τότε καθίσταται αρμόδιος και πάλι ο τελευταίος οργανισμός εφόσον ο ασφαλισμένος πραγματοποίησε στην ασφάλιση του 300 ημέρες εργασίας οποτεδήποτε για κρίση δικαιώματος σύνταξης λόγω αναπηρίας.
Τί γίνεται με τις συντάξεις αναπηρίας
Με τις διατάξεις του άρθρου 75 παρ. 7 του Ν.3863/2010 καταργούνται οι διατάξεις του άρθρου 2 παρ.1 εδάφιο β’ του Ν.3232/2004 με τις οποίες ορίστηκε, ότι, επί των μη οριστικών συντάξεων αναπηρίας, το ποσό της επιβάρυνσης του συμμετέχοντα οργανισμού θα καθορίζεται από το γινόμενο του ποσού της σύνταξης αναπηρίας που αντιστοιχεί στον συμμετέχοντα φορέα και των μηνών καταβολής της σύνταξης, στους οποίους προστίθενται και οι μήνες που αντιστοιχούν στα δώρα Χριστουγέννων-Πάσχα και Επιδόματος Αδείας.
Θυμίζουμε πως σύμφωνα με τον Ν.3863/2010 δεν μεταφερόταν ο χρόνος στον απονέμοντα φορέα και δεν εφαρμόζονταν οι διατάξεις όπου ο συνταξιούχος μετά το διακανονισμό θεωρείται οριστικά συνταξιούχος του απονέμοντα οργανισμού.
Πλέον, από 15/7/2010 και στις περιπτώσεις χορήγησης σύνταξης αναπηρίας θα εφαρμόζεται ο τρόπος διακανονισμού απαιτήσεων και υποχρεώσεων μεταξύ των οργανισμών όπως ισχύει για τις συντάξεις γήρατος και θανάτου (δηλαδή οι διατάξεις του άρθρου 2 του Ν.3232/2004).
Το ποσό επιβάρυνσης του συμμετέχοντα οργανισμού θα προκύπτει από το γινόμενο του ποσού της καταβαλλόμενης σύνταξης με το ποσό της τμηματικής σύνταξης του συμμετέχοντα, δια του αθροίσματος των τμηματικών συντάξεων (ΙΚΑ και συμμετέχοντα πριν την επανένταξη), επί τον αριθμό 14 (αριθμός καταβαλλόμενων συντάξεων ετησίως) και τον αναλογιστικό συντελεστή αναπηρίας που αντιστοιχεί στην ηλικία του συνταξιούχου κατά την ημερομηνία της αίτησης για σύνταξη.
Τα παραπάνω, θα εφαρμόζονται για όλες της περιπτώσεις των συντάξεων αναπηρίας, από 15/7/2010, είτε πρόκειται για πρωτοείσακτες περιπτώσεις (απονομή) είτε για παρατάσεις, ή μονιμοποιήσεις. Στις περιπτώσεις παράτασης ή μονιμοποίησης της σύνταξης αναπηρίας, ο αναλογιστικός συντελεστής αναπηρίας, θα αντιστοιχεί στην ηλικία του συνταξιούχου κατά την ημερομηνία της παράτασης ή της μονιμοποίησης.