Η πληροφόρηση για τα προγράμματα του ΟΕΚ προκύπτουν μόνο από τις εφημερίδες. Το site του ΟΕΚ στο Internet www.oek.gr είναι κενό από περιεχόμενο και δεν περιλαμβάνει καμία εγκύκλιο σχετικά με τις παροχές του ΟΕΚ.

Το www.oek.gr θυμίζει περισσότερο ηλεκτρονικό διαφημιστικό φυλλάδιο παρά ενημερωτικό site που υποτίθεται ότι ενημερώνει τους πολίτες.
Πιθανόν οι διοικούντες τον ΟΕΚ να θεωρούν πως είναι πιο ανθρώπινη η πρόσωπο με πρόσωπο επαφή των δικαιούχων. Όμως επειδή κάτι τέτοιο μάλλον είναι απίθανο, απλώς υποβάλλουν σε μία ακόμη ταλαιπωρία χιλιάδες δικαιούχους στο καψόνι της ουράς στις υπηρεσίες τους.

Σε ό,τι αφορά στην επιδότηση ενοικίου, σύμφωνα με τις εφημερίδες και τα άλλα μέσα, κάποια μειονότητα πολιτών που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας μάλλον είναι δικαιούχοι. Συγκεκριμένα:

Οι εργατοϋπάλληλοι και συνταξιούχοι που θα απευθυνθούν στον ΟΕΚ για την επιδότηση ενοικίου (μέχρι 31/12/04) θα μπορούν να λάβουν την παροχή έστω και αν έχουν αυξημένο το 2003 εισόδημα κατά περίπου 8%, ενώ η επιχορήγηση θα είναι ενισχυμένη σε ποσοστό έως 10%.

Εξάλλου, οι χαμηλόμισθοι που είχαν ετήσιο εισόδημα κάτω των 6.457 ευρώ (2.200.000 δρχ.) ελάμβαναν προσαυξημένο επίδομα κατά 50%. Τώρα το εισόδημα «οροφή», κάτω από το οποίο η επιχορήγηση ενοικίου προσαυξάνεται κατά 50%, αναπροσαρμόζεται στα 6.900 ευρώ.

Το ποσό της ετήσιας ενίσχυσης (επίδομα ενοικίου) κλιμακώνεται από 1.200 ευρώ, για μεμονωμένα άτομα, και φτάνει τα 2.160 για
οικογένεια με τέσσερα παιδιά.

Για κάθε επιπλέον τέκνο η επιχορήγηση προσδιορίζεται στα 240 ευρώ ετησίως.

Τα εισοδήματα, αντιστοίχως, κάτω των οποίων χορηγείται το επίδομα ενοικίου, διαμορφώνονται από 8.350 ευρώ, για τα μεμονωμένα άτομα, και ανέρχονται στα 9.850 ευρώ (ετήσιο εισόδημα) για οικογένεια με ένα παιδί, 11.350 ευρώ για δύο παιδιά, 12.850 ευρώ για τρία παιδιά και 14.350 ευρώ για τέσσερα παιδιά.

Το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα προσαυξάνεται κατά 1.600 ευρώ για κάθε τέκνο πέραν των τεσσάρων.

Από μία πρώτη επίσκεψη στο site του ΟΕΚ www.oek.gr αναφέρεται πως οι μορφές στεγαστικής συνδρομής του ΟΕΚ προς τους δικαιούχους του είναι:

– Παραχώρηση έτοιμης κατοικίας σε οικισμούς που ανεγείρει σε όλη την Ελλάδα
– Δάνεια για αγορά ή ανέγερση νέας κατοικίας από τραπεζικά κεφάλαια, με διπλή επιδότηση επιτοκίου, από το Ελληνικό Δημόσιο και τον ΟΕΚ
– Δάνεια για επισκευή, επέκταση ή αποπεράτωση υπάρχουσας κατοικίας από ίδιους πόρους του ΟΕΚ
– Επιδότηση ενοικίου σε οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα
– Ειδικά προγράμματα πολυτέκνων και ατόμων με ειδικές ανάγκες
– Ειδικά προγράμματα ακριτικών περιοχών ή περιοχών που υπέστησαν φυσικές καταστροφές
– Ενοικιαζόμενη κατοικία, σε περιορισμένη κλίμακα και σε ειδικές περιπτώσεις εντόνων αναγκών
– Προγράμματα αναπλάσεων-ανακαινίσεων παλαιών οικισμών
– Λειτουργία Ειδικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης για κάλυψη ληξιπρόθεσμων οφειλών δικαιούχων με αντικειμενικά οξύτατα οικονομικά προβλήματα
– Ειδικές ρυθμίσεις για την καταβολή ληξιπρόθεσμων οφειλών με ευνοϊκούς όρους
– Πιλοτικό πρόγραμμα στέγασης ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως πολλά από αυτά τα προγράμματα πνίγονται στη γραφειοκρατία και τελικά εμποδίζονται οι δικαιούχοι που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας.
Δυστυχώς, το ελληνικό κράτος θεωρεί ως άτομο με ειδικές ανάγκες ή πολίτη με αναπηρία μία φανταστική κοινωνική εικόνα που κατασκευάστηκε στα εργαστήρια της γραφειοκρατίας.
Στην πλειοψηφία τους τα προγράμματα όλων σχεδόν των κοινωφελών οργανισμών απευθύνονται σε μία κατά φαντασία αναπηρία και σπανίως απευθύνονται σε πραγματικές και υπαρκτές αναπηρίες πραγματικών και υπαρκτών πολιτών.
Ίσως γι αυτό η απορρόφηση αυτών των παροχών να μην είναι ολοκληρωμένη και ίσως γι αυτό η Ελλάδα φέρεται να είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη στην παραγωγή αναπήρων μαϊμού. Τελικά στην Ελλάδα περισσότερες παροχές έχουν οι ανάπηροι μαϊμού από ότι οι πραγματικοί άνθρωποι με αντικειμενικές και υπαρκτές αναπηρίες.

Το ζήτημα της στέγασης είναι υπαρκτό ζήτημα και αν δε λυθεί δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει καμία πρωτοβουλία για την Ανεξάρτητη Διαβίωση και την υιοθέτηση ανεξάρτητων τρόπων ζωής, δραστηριότητας και σταδιοδρομίας από ανθρώπους με πραγματικές και σοβαρές αναπηρίες.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως το 3% του πληθυσμού που ζει κάτω από συνθήκες κάποιας σοβαρής αναπηρίας βρίσκεται παγιδευμένο στην άβυσσο των γραφειοκρατικά οργανωμένων και διατυπωμένων παροχών.

Οι παροχές μπορούν να είναι χρήσιμες μόνο όταν είναι σαφείς και χρηστικές για ανθρώπους που ζουν κάτω από συγκεκριμένες αναπηρίες. Οι ειδικές ανάγκες δεν είναι αναπηρία. Η αναπηρία, ως όρος, δε συγκροτεί αναπηρία. Αναπηρίες είναι μόνο οι μετρήσιμες ανικανότητες που προκύπτουν από υπαρκτές και αντικειμενικές αιτίες.