Αγωγή αποζημίωσης ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ κατέθεσε ένας μαιευτήρας-γυναικολόγος εναντίον δύο αλλοδαπών και μιας ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας ο οποίες παρασκευάζουν, εισάγουν και διαθέτουν στη χώρα μας ένα ευρέως διαδεδομένο αντιβιοτικό. Ο γιατρός που έλαβε το 2003 το αντιβιοτικό για να αντιμετωπίσει «εκκριτική ωτίτιδα» υποστηρίζει ότι υπέστη λόγω της λήψης του φαρμάκου σοβαρό πρόβλημα στο αίμα, το οποίο «μπορεί να μεταπέσει σε προλευχαιμική κατάσταση».
Κι αυτό γιατί, όπως αναφέρει, στις οδηγίες χρήσεως του φαρμάκου δεν αναφέρονταν πιθανότητες αιμοτολογικών παρενεργειών από τη χρήση του. Αντίθετα -κι αυτό είναι που προκαλεί την μήνιν του γιατρού- στα αντίστοιχα φύλλα οδηγιών σε χώρες του εξωτερικού (ΗΠΑ, Αυστρία, Γερμανία) αναφέρονται πιθανές παρενέργειες του φαρμάκου στο αίμα.
«Προλευχαιμικό στάδιο»
Το ζήτημα που ανακύπτει με την αγωγή, η οποία θα συζητηθεί στις 14 Νοεμβρίου στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, είναι ευρύτερο αφού αφορά τον ευαίσθητο τομέα της δημόσιας υγείας.
Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι το πρόβλημα δεν εμφανίζεται σε έναν τυχαίο πολίτη αλλά σε έναν ειδικό του χώρου, σε έναν γιατρό. Ο επιστήμονας, όπως υποστηρίζει, έλαβε ένα φάρμακο που οι συνάδελφοί του ειδικοί τού συνέστησαν να χρησιμοποιήσει, πιστεύοντας βάσει των οδηγιών χρήσεως πως ήταν απολύτως ενδειδειγμένο για την περίπτωσή του. Οπως αναφέρει όμως τα πράγματα δεν ήταν έτσι.
Σύμφωνα με το ιστορικό της αγωγής που κατέθεσε διά του συνηγόρου του Βασ. Κουνέλη, το 2003 ο μαιευτήρας διαπίστωσε στην κλινική που εργάζεται πως πάσχει από «εκκριτική ωτίτιδα». Του συστήθηκε η λήψη του συγκεκριμένου αντιβιοτικού, όμως επειδή αισθανόταν άσχημα περίπου ένα μήνα μετά υποβλήθηκε σε αιματολογικές εξετάσεις.
Σύμφωνα με τη γνωμάτευση «τα αιμοπετάλιά μου είχαν πέσει στις 4.000 (από φυσιολογικές τιμές: 150.000-300.000) και επομένως κινδύνευα άμεσα από αιμορραγία(!)».
Ο γιατρός υπέστη «απλαστική αναιμία συνεπεία της αγωγής» με το εν λόγω αντιβιοτικό και έφτασε μέχρι τη νοσηλεία σε εντατική ενώ του έγιναν μεταγγίσεις ερυθρών αιμοσφαιρίων.
«Η πρόγνωσή μου παραμένει μέχρι και σήμερα αβέβαιη… Αν δεν είχα την έμπνευση να υποβληθώ σε εξέταση του σακχάρου μου κι αν η γραμματέας του μικροβιολογικού δεν είχε την έμπνευση να υποβληθώ, επ’ ευκαιρία της αιμοληψίας, σε γενικές αιμοτολογικές εξετάσεις, σήμερα θα ήμουν νεκρός», αναφέρει ο γιατρός.
Δύο χρόνια μετά
Στην αγωγή αλλά και τις προτάσεις του ενάγοντος αναφέρεται πως στις προαναφερθείσες χώρες του εξωτερικού «γίνεται μνεία ως ανεπιθύμητης παρενέργειας εμφάνιση προβλήματος στο αιματικό και λεμφατικό σύστημα».
Υποστηρίζει ακόμα πως «οι παρενέργειες είναι γνωστές στις εταιρείες από το 1993 όμως δεν παρουσιάζονται στη χώρα μας ούτε στην έκδοση του ΕΟΦ του 2000 που απευθύνεται αποκλειστικά στους επιστήμονες του χώρου της υγείας». Αντίθετα αναφέρει πως «δύο χρόνια μετά την εμφάνιση σε εμένα του προβλήματος, στο φύλλο οδηγιών για τον χρήστη του φαρμάκου εκδόσεως 2005 εμφανίζεται αναφορά περί αιματολογικών διαταραχών».
ΠΑΝ.ΣΤ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 15/10/2007