Ο Robert Suiter 80 ετών σήμερα, αγρότης στο Benton County, είναι παλαίμαχος του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου κι επέζησε από την απόβαση στη Νορμανδία, όπου και τραυματίστηκε. Έχει παρασημοφορηθεί μάλιστα δυο φορές για τη δράση του ενάντια στους Ναζί.
Αυτήν η βδομάδα είναι αφιερωμένη στην αποκατάσταση κι ο Suiter είναι εδώ και λίγες μέρες στο Home Hospital Rehabilitation Center, κι ακολουθεί θεραπείες για την αποκατάσταση των ακρωτηριασμένων του ποδιών και την αντικατάσταση των πρόσθετων.
«Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος. Όλοι εδώ είναι επαγγελματίες και ξέρουν τί κάνουν», λέει ο Suiter. Οι φυσικοθεραπείες κι οι εργοθεραπείες είναι δύσκολες μεν, δηλώνει, αλλά «σε ό,τι επενδύεις, ωφελείσαι στο διπλάσιο!».
Κάθε μέρα οι ασθενείς μαθαίνουν να ζουν αυτόνομα και ανεξάρτητα, στον τέταρτο όροφο του Κέντρου. Είναι το μοναδικό κέντρο αποκατάστασης για ασθενείς που βρίσκονται στην οξεία φάση του τραυματισμού τους, στην περιοχή της Ινδιανάπολης. Προσφέρει φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία και λογοθεραπεία.
Ολόκληρο το πρόγραμμα είναι κάτω από την επίβλεψη γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού. Πρωτίστως καλύπτει τις ανάγκες ασθενών ηλικίας από 16 ετών κι άνω, κι οι θεραπείες είναι εντατικές -τρίωρες την ημέρα- ώστε ο ασθενής να ανεξαρτητοποιείται πιο γρήγορα.
Το κέντρο αυτό είναι αναγνωρισμένο από την Πολιτεία, έχει 18 κλίνες, και καλύπτει τις ανάγκες ασθενών που φιλοξενούνται μέσα στο Κέντρο, ή όχι, καθώς και θεραπείες ημέρας. Επίσης, οι ασθένειες που αφορά είναι: εγκεφαλικό, ακρωτηριασμοί, κακώσεις νωτιαίου μυελού, κρανιο-εγκεφαλικές κακώσεις, νόσος του Πάρκινσον, σκλήρυνση κατά πλάκας, εγκεφαλική παράλυση, αυχενικά σύνδρομα, τραυματισμούς στην πλάτη, κατάγματα, αντικατάσταση πρόσθετων άκρων.
Το προσωπικό περιλαμβάνει, γιατρούς φυσικής αποκατάστασης, νοσηλευτικό προσωπικό ειδικευμένο στην αποκατάσταση, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές και λογοθεραπευτές. Επίσης, προσφέρει υπηρεσίες από διαιτολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, αλλά και τεχνίτες, για την προσαρμογή και χρήση βοηθημάτων.
Ένας μεγάλος χώρος που λέγεται «γυμναστήριο» είναι γεμάτος με στρώματα ασκήσεων, ράμπες, σκαλοπάτια, συσκευές ενδυνάμωσης και συντονισμού των άκρων, κτλ. Μια κουζίνα επιτρέπει στους ασθενείς να κάνουν πρακτική σε αυτήν πριν την επιστροφή τους στο σπίτι.
Μια κοινή τραπεζαρία τους διευκολύνει στη διαδικασία της σίτισης αν υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Επίσης, χώροι με εμπόδια τους βοηθούν να μάθουν να χειρίζονται σωστά τα αναπηρικά αμαξίδια.
«Η ψυχοθεραπευτική παρέμβαση είναι πολύ σημαντική, γι’ αυτό και το Κέντρο προσφέρει τέτοιες υπηρεσίες», μας δηλώνει η Phyllis Holman, προϊσταμένη νοσηλευτικού προσωπικού στη μονάδα αποκατάστασης, για την ενθάρρυνση, υποστήριξη και συμβουλευτική των ασθενών.
Το Κέντρο καλύπτει τις ανάγκες 400 ατόμων ετησίως. Ο μέσος όρος διαμονής τους εκεί είναι 10 μέρες. Περίπου το 85% των ατόμων επιστρέφουν στο σπίτι τους και στην κοινότητα. Περίπου 10% περισσότεροι από ό,τι σε εθνικό επίπεδο.
«Έχουμε ασθενείς από πολλές περιοχές όπως, το White County, το Kokomo, το Frankfort, το Fort Wayne, την Indianapolis και το Chicago», λέει ο Dr. Mark Griffith, που είναι ο διευθυντής του Κέντρου.
Το Κέντρο αυτό άνοιξε τις πύλες του το 1994, όταν το νοσοκομείο Lafayette προσέλαβε προσωπικό για να καλύψει τις ανάγκες αποκατάστασης των ατόμων με αναπηρίες της περιοχής.
«Είναι πολύ σημαντικό για τις οικογένειες να μην χρειάζεται να ταξιδέψουν προς την Ινδιανάπολη ή το Merrillville», λέει ο Griffith. Η μονάδα δέχεται συνεχώς νέα περιστατικά εγκεφαλικών επεισοδίων νέων κυρίως ανθρώπων, ηλικίας γύρω στα 40. Επίσης, αναπηρίες που οφείλονται στην παχυσαρκία και τον διαβήτη γίνονται ολοένα και πιο συχνές τα τελευταία χρόνια.
Οι ασθενείς γίνονται δεκτοί μόνο αν εκτιμηθεί ότι μπορούν να αντέξουν το εντατικό καθημερινό πρόγραμμα των τρίωρων θεραπειών. Συνήθως αυτές διαιρούνται σε 45-λεπτές συνεδρίες.
«Δεν είναι όλα τα πλαίσια ίδια. Υπάρχουν κέντρα αποκατάστασης που προσφέρουν μόνο μια ώρα θεραπείας την ημέρα», λέει η Holman.
Η νοσοκόμα Kelli Burge, λέει ότι χαίρεται που βλέπει «τόσες αλλαγές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι κατά κάποιον τρόπο κάνεις τη διαφορά!».
«Όλα έχουν να κάνουν με την ανάκαμψη και την ανεξαρτητοποίηση», λέει.
Ο Phil Bone, 52 ετών μηχανικός από το Williamsport, τραυματίστηκε σε τροχαίο στις 3 Σεπτεμβρίου, έπειτα από διαβητικό σοκ που του συνέβη καθώς οδηγούσε κι έσπασε τον ώμο, την λεκάνη και τραυματίστηκε στο πρόσωπο.
Ακολούθησε το πρόγραμμα θεραπειών για μια εβδομάδα και θα τελειώσει σε λίγες μέρες.
«Είναι καταπληκτικό», δηλώνει. «Δεν μπορούσα να κινηθώ χωρίς βοήθεια, αλλά τώρα μπορώ να κάνω πολλά πράγματα μόνος μου. Η πρόοδός μου αυτές τις τελευταίες 4-5 ημέρες είναι φοβερή!».
«Τα άτομα εδώ είναι τόσο καλά κι ευγενικά. Οι θεραπευτές είναι υπέροχοι. Σε αφήνουν να κάνεις διάλειμμα όταν κουραστείς».
Η Danielle Sizemore, φοιτήτρια νοσηλευτικής από το St. Elizabeth School of Nursing, έχει μείνει έκπληκτη από την πρόοδο του Bone.
«Η βελτίωσή του είναι αξιοθαύμαστη!», μας λέει.
Του Kevin Cullen
Απόδοση στα ελληνικά:
Παναγιώτης Ζουρνατζίδης, Εργοθεραπευτής,
panos@disabled.gr