Όσοι διαβάσατε τον τίτλο του άρθρου, μη βιαστείτε να κολλήσετε την «αναπηρία» στις όποιες κυβερνήσεις, ειδικά ή και γενικά.
Θα μιλήσουμε όχι για «ανάπηρες (πνευματικά και σωματικά) κυβερνήσεις» αλλά, για τους ανάπηρους πολίτες αυτής της χώρας, τους «μερικώς και ολικώς».
Τους ανθρώπους (γιατί κάποιοι το ξέχασαν ότι είναι άνθρωποι) που είτε γεννήθηκαν με κάποιο σοβαρό πρόβλημα, είτε έπεσαν «θύματα» της «κακιάς ώρας» κάποιου τροχαίου ή άλλου είδους ατυχήματος οι οποίοι είναι καταδικασμένοι να ζήσουν όλη τη ζωή τους είτε τυφλοί, είτε σε αναπηρικό καροτσάκι είτε …..
Να ξεκινήσουμε την αναφορά μας σε αυτούς τους ανθρώπους (Α.Μ.Ε.Α τους χαρακτήρισαν, άλλοι τους φωνάζουν αλλιώς) υπενθυμίζοντας ότι έχουν ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ με ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους.
Βιώνουν την ΙΔΙΑ καθημερινότητα με όλους τους άλλους, μόνο που χρειάζονται φάρμακα, γιατρούς, «αποκλειστικούς–ες» και ένα σωρό άλλα, που οι αρτιμελείς, οι «υγιείς» συνάνθρωποί τους δεν τα γνωρίζουν.
Ο «τρόπος που ζουν οι άνθρωποι με αυτές τις ιδιαιτερότητες είναι γνωστός μόνο στους οικείους τους οι οποίοι μοιράζονται και τον «Γολγοθά». Ναι, τον ΓΟΛΓΟΘΑ.
Γολγοθάς είναι στην τριτοκοσμική χώρα της Ευρώπης που λέγεται Ελλάδα να έχεις κάποιου είδους αναπηρία, μεγάλη ή μικρή, και να ζεις με αυτήν.
Γολγοθάς οικονομικός, αλλά και κοινωνικός αφού ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας ΔΕΝ έμαθε πώς να αντιμετωπίζει τους ανθρώπους με ιδιαιτερότητες.
Γολγοθάς είναι να έχεις κάποιου είδους αναπηρία όταν η «Επίσημη Πολιτεία» σε κοροϊδεύει και ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ για σένα μη προσφέροντάς σου όλα εκείνα που ακόμα και στις πιο υποανάπτυκτες από εμάς χώρες είναι αυτονόητα, και παρέχονται από το κράτος.
Γολγοθάς είναι να προσπαθείς να τα βγάλεις πέρα με τα κουτσουρεμένα βοηθήματα των ταμείων τα οποία για να τα πάρεις, πρέπει να περάσεις από ένα σωρό «επιτροπές», από μια γραφειοκρατία χωρίς προηγούμενο, και ΑΝ ληφθουν υπ’ όψιν και εγκριθούν οι «γνωματεύσεις» από τα διάφορα κρατικά θεραπευτήρια που καταθέτεις, τότε θα σου δώσουν τα ψίχουλα που τα λένε «επιδόματα» και δεν φτάνουν τις περισσότερες φορές ούτε για να καλύψουν το 1/1000 από τα έξοδα διαβίωσης σου.
Γολγοθάς είναι να χρειάζεσαι ΓΙΑΤΡΟ και να μην έχεις γιατί το «ταμείο» σου ΔΕΝ ανανέωσε την σύμβαση του, οπότε ΟΥΤΕ να εξεταστείς μπορείς, ούτε φάρμακα να γράψεις μπορείς.
Γολγοθάς είναι να σε βάζουν «ραντεβού» με γιατρό μετά από ΕΝΑ ΜΗΝΑ, όταν εσύ τον χρειάζεσαι τώρα.
Στον Γολγοθά σε στέλνουν οι όποιοι αρμόδιοι ή αναρμόδιοι πολιτικάντηδες που από τη μια σου τάζουν, σου δίνουν ΕΛΠΙΔΑ για ένα καλύτερο, πιο ανθρώπινο αύριο, και από την άλλη σε ξεχνούν, ή αδιαφορούν, ή επιτρέπουν με την ασχετοσύνη τους, την αδιαφορία τους, την ανοχή και την παλιανθρωπιά τους (σε κάποιες περιπτώσεις) να παίζουν κερδοσκοπικά παιχνίδια κάποιοι ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ στις πλάτες σου, στις πλάτες ΟΛΩΝ των πολιτών.
Αναπηρία.
Ένα «χρυσορυχείο για εταιρίες, φαρμακοβιομηχανίες, απατεώνες.
Κυβερνήσεις και αναπηρία.
Η κοροϊδία και η αδιαφορία σε όλο της το μεγαλείο.
Αλήθεια, αναρωτήθηκε ποτέ κανείς πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, να είχαν γίνει καλά, αν τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά;
Αναρωτήθηκε κανείς πόσοι συνάνθρωποί μας κατέληξαν ΜΟΝΙΜΑ ΑΝΑΠΗΡΟΙ εξαιτίας όλων αυτών που ανέφερα πιο πάνω (ασχετοσύνη, αδιαφορία κλπ) και πολλών άλλων, ή πέθαναν;
Έκατσε ποτέ κανείς από τους ΕΝΟΧΟΥΣ σε αυτό το «κράτος πρόνοιας και δικαίου» στο σκαμνί;
Μόνο να λέμε ότι είμαστε στην Ευρώπη, και ότι προϊδεάσαμε (τρομάρα μας).
Μόνο τα παχιά ΘΑ, οι ψευτιές των πολιτικών και η κοροϊδία μας μένει.
Μπορεί τις όποιες κυβερνήσεις, τους όποιους πολιτικάντηδες να τους βολεύει η απραξία, η αδιαφορία και κυρίως η «κατάσταση αναπηρίας» στην οποία έχουν φέρει τα τελευταία 40 χρόνια τη χώρα.
Οι άνθρωποι κύριοι, θέλουν να ΖΗΣΟΥΝ, έχουν την αξιοπρέπεια τους και ακόμα δεν βγήκαν στη ζητιανιά.
Εκεί θέλετε να τους ωθήσετε;
Ντροπή σας.
Σεπτέμβριος 2010
Βασίλης Τσούγκαρης, tsougarisgnomi@gmail.com