Ο Συνήγορος του Πολίτη απεφάνθη ότι δεν υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη για τη χορήγηση επιδόματος απόλυτης αναπηρίας σε συνταξιούχο γήρατος και πρότεινε τροποποίηση της νομοθεσίας ώστε να μην αποτελεί κριτήριο η αιτία συνταξιοδότησης.

Η απόφαση αφορά συνταξιούχους γήρατος που, σύμφωνα με γνωμάτευση της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής, παραμένουν σε κατάσταση απόλυτης αναπηρίας, απαιτούν συνεχή επίβλεψη, συμπαράσταση και περιποίηση τρίτου προσώπου. Λόγω του νομικού κενού δεν δικαιούνται τη χορήγηση του επιδόματος απόλυτης αναπηρίας από τον ασφαλιστικό φορέα.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, το νομοθετικό πλαίσιο (Ν. 1140/1981, άρθρο 42, παρ.3) προβλέπει τη χορήγηση του επιδόματος μόνο σε συνταξιούχους αναπηρίας και θανάτου, αποκλείοντας, χωρίς συγκεκριμένη αιτιολογία, τους συνταξιούχους γήρατος (με εξαίρεση τους τυφλούς), ακόμη και εάν αυτοί πληρούν, από άποψη υγείας, τις προϋποθέσεις της «απόλυτης αναπηρίας».

Επομένως, με βάση το ισχύον νομοθετικό καθεστώς, η αιτία συνταξιοδοτήσεως αποτελεί αποφασιστικό κριτήριο για τη χορήγηση του επιδόματος απόλυτης αναπηρίας.
Το κριτήριο όμως αυτό είναι απρόσφορο από κάθε άποψη και η εφαρμογή του οδηγεί σε διακριτική μεταχείριση συνταξιούχων, που αντιμετωπίζουν ίδιας βαρύτητας προβλήματα υγείας.

Επειδή σκοπός του νομοθέτη είναι η ανακούφιση όλων ανεξαιρέτως των συνταξιούχων που πάσχουν από απόλυτη αναπηρία, και με βάση την αρχή της ισότητας ενώπιον του νόμου, ο Συνήγορος του Πολίτη εισηγείται την τροποποίηση της παραγράφου 3, ώστε να επεκταθεί η χορήγηση του επιδόματος σε όλους τους συνταξιούχους, ανεξαρτήτως της αιτίας συνταξιοδότησης.

LawNews Center, 12/6/2008