Οι γυναίκες με Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣκΠ) που θηλάζουν αποκλειστικά για τουλάχιστον δυο μήνες φαίνεται να έχουν λιγότερες πιθανότητες να έχουν υποτροπή μέσα στον πρώτο χρόνο μετά την γέννηση του μωρού τους, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε σε άρθρο του Archives of Neurology.
«Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας είναι μια χρόνια φλεγμονώδης ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος που επηρεάζει κυρίως γυναίκες στην αναπαραγωγική τους ηλικία», υποστηρίζουν οι συντάκτες του άρθρου. «Είναι ευρέως γνωστό ότι οι γυναίκες με ΣκΠ έχουν λιγότερες ώσεις κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης και μεγαλύτερο κίνδυνο ώσης στη λοχεία. Οι φαρμακευτικές αγωγές που χρησιμοποιούνται στη ΣκΠ που μεταβάλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα –συμπεριλαμβανομένου της ιντερφερόνης β και του natalizumab- δεν συνιστώνται κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης ή του θηλασμού. Επομένως, οι γυναίκες με ΣκΠ πρέπει να επιλέξουν μεταξύ του θηλασμού και της επανεκκίνησης της θεραπείας για τη ΣκΠ μετά τη γέννα.
Έρευνα Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Stanford
Η ερευνήτρια Anette Langer–Gould από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Stanford, στην Καλιφόρνια, μελέτησε 32 εγκυμονούσες γυναίκες με ΣκΠ και 29 εγκυμονούσες χωρίς ΣκΠ, της ίδιας ηλικίας. Οι συμμετέχουσες ερωτήθηκαν για το κλινικό τους ιστορικό, το ιστορικό έμμηνου ρύσης και θηλασμού κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου και ανά διαστήματα των δυο, τεσσάρων, έξι, εννέα και δώδεκα μηνών μετά την γέννα. Επιπλέον, συλλέχτηκαν ευρήματα νευρολογικών εξετάσεων από τους γιατρούς των γυναικών με ΣκΠ.
Περισσότερες γυναίκες χωρίς ΣκΠ θήλαζαν σε σχέση με τις μητέρες με σκλήρυνση (96% σε σύγκριση με 69%), και ανάμεσα σε αυτές που θήλαζαν, οι γυναίκες με σκλήρυνση ήταν πιο πιθανό να ξεκινήσουν να δίνουν συμπληρώματα διατροφής καθημερινά μέσα στους πρώτους δυο μήνες μετά την γέννα (30% σε σύγκριση με 18%)
«Από το 52% των γυναικών με ΣκΠ που δεν θήλασαν ή άρχισαν τα συμπληρώματα διατροφής μέσα στους δύο μήνες της λοχείας, το 87% είχαν υποτροπή της νόσου στη λοχεία, σε σύγκριση με το 36% των γυναικών που θήλασαν αποκλειστικά για τουλάχιστον δύο μήνες στη λοχεία». Οι γυναίκες με σκλήρυνση και οι γυναίκες χωρίς σκλήρυνση που θήλαζαν αποκλειστικά, είχαν επιμήκυνση της γαλακτικής αμηνόρροιας (απουσία έμμηνου ρύσης), το οποίο σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο υποτροπής στις γυναίκες με ΣκΠ.
Οι περισσότερες γυναίκες με ΣκΠ που δεν θήλασαν ή χρησιμοποίησαν παράλληλα συμπληρώματα διατροφής (73%), ανέφεραν ότι ο πρωταρχικός λόγος που το έκαναν ήταν για να μπορέσουν να ξεκινήσουν τη φαρμακευτική αγωγή για την σκλήρυνση. Από αυτές, το 53% ξεκίνησαν την φαρμακευτική αγωγή για την σκλήρυνση μέσα στους πρώτους δύο μήνες μετά τη γέννα.
«Ο λόγος που ο θηλασμός μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα σε γυναίκες με αυτοάνοση νόσο, όπως η ΣκΠ, δεν έχει ερευνηθεί», λένε οι ερευνητές. «Οι μελέτες του ανοσοποιητικού παράγοντα του θηλασμού, που είναι πολλές, επικεντρώνονται κατά κύριο λόγο στις θετικές επιδράσεις του θηλασμού στα παιδιά. Λίγα γνωρίζουμε για την προστασία που προσφέρεται στις μητέρες κατά τη διάρκεια του θηλασμού.»
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γυναίκες με ΣκΠ πρέπει να ενθαρρύνονται να θηλάζουν αποκλειστικά για -το λιγότερο- δύο μήνες μετά την γέννα, αντί να αρχίζουν πάλι την φαρμακευτική τους αγωγή, όπως σημειώνουν οι επιστήμονες της έρευνας. «Τα ευρήματά μας θέτουν υπό αμφισβήτηση το όφελος της διακοπής του θηλασμού με σκοπό την επανεκκίνηση της θεραπείας για τη ΣκΠ και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να επιβεβαιωθεί και σε έρευνες μεγαλύτερης έκτασης.»