Η νομαρχία Αθηνών σε συνεννόηση με αρκετούς δήμους της Αθήνας ανακοίνωσαν πως πρόκειται να κατασκευάσουν μερικές χιλιάδες ράμπες στην Αθήνα. Δεν παρέλειψαν βέβαια να διαφημίσουν στον ήταν θετικό βαθμό αυτή την πρωτοβουλία τους, μολονότι ηθικά και κοινωνικά έχουν την υποχρέωση να άρουν όλα τα εμπόδια που εμποδίζουν τους ανθρώπους με αναπηρίες να χρησιμοποιήσουν τους δρόμους και τα πεζοδρόμια.

Αυτό που για τους άλλους πολιτισμούς είναι αυτονόητο, το ότι δηλαδή η προσπελασιμότητα είναι όρος δόμησης ακόμη για την Ελλάδα βρίσκεται στη βαθμίδα της ευχής. Δεν μπορούμε να αντισταθούμε και γι’ αυτό δημοσιεύουμε την παραπάνω φωτογραφία που είναι μια ράμπα πρόσβασης τόσο των χειριστών αναπηρικών καθισμάτων όσο και των ικανών σωματικά σε κάποιο από τα πάρκα των Ηνωμένων Πολιτειών όπου η προσπελασιμότητα είναι υποχρεωτική από τον νόμο περισσότερα από 15 χρόνια.

Και εδώ στην Ελλάδα η προσπελασιμότητα είναι υποχρεωτική από τον νόμο όμως πάντα υλοποιείται ως η εξαίρεση και αποτελεί επιχείρημα προβολής της ευαισθησίας των πολιτικών. Κάποτε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως δεν χρειαζόμαστε ευαισθησία αλλά υπευθυνότητα.