Το Ι.Κ.Α. έχει εκδώσει νέα εγκύκλιο για την χορήγηση βοηθημάτων για την ανεξάρτητη διαβίωση και την αποκατάσταση των ασφαλισμένων με αναπηρίες. Σε αυτό το κείμενο θα αναφερθούμε μόνο στα κλασικά βοηθήματα που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες, επειδή η εγκύκλιος είναι τεράστια. Ας πάρουμε τα σημεία που μας αφορούν ένα προς ένα:
Από την αρχή η εγκύκλιος αναφέρει: Σας κοινοποιούμε για γνώση και εφαρμογή, κατάλογο των χορηγουμένων, κατά το άρθρο 28 παρ.1 εδ.δ΄, του Κανονισμού Ασθενείας ΙΚΑ –ΕΤΑΜ, ορθοπεδικών, ορθωτικών ειδών και τεχνητών μελών, που συνέταξε η Έκτακτη Ειδική Επιτροπή που συστάθηκε με τις 024/37/15-6-05 και 024/44/1-7-05 αποφάσεις Διοικητή και σας γνωρίζουμε ότι, το Ίδρυμα για την αποκατάσταση της υγείας ή της επαγγελματικής ικανότητας ή για την ανακούφιση της νοσηρής κατάστασης των δικαιούχων παροχών, πάντα όμως, στο μέτρο του αναγκαίου και του σκοπίμου (άρθρο 7 του Κανονισμού Ασθενείας ΙΚΑ-ΕΤΑΜ), χορηγεί τα συγκεκριμένα είδη με τ΄ αναφερόμενα, για κάθε ένα, τεχνικά χαρακτηριστικά, τις ειδικότερα οριζόμενες προϋποθέσεις και το καθορισμένο, με την 122/Συν.17/18-5-06 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, αποδοτέο ποσό.
Εν έτει 2006 το Ι.Κ.Α. εμμένει στην λογική του ιατρικού μοντέλου και της «αποκατάστασης της υγείας ή της επαγγελματικής ικανότητας ή για την ανακούφιση της νοσηρής κατάστασης». Είκοσι πέντε χρόνια κατά τη μεταρρύθμιση του δικτύου της κοινωνικής υποστήριξης και ακόμη το Ι.Κ.Α. παραμένει στην παλιά παραδοσιακή διατύπωση και ορολογία. Το χειρότερο είναι πως δεν αντιλαμβάνεται τις απελευθερωτικές χρήσεις των τεχνολογιών αποκατάστασης και ανεξάρτητης διαβίωσης με αποτέλεσμα να έχει μια μονοδιάστατη αντίληψη για τους ανθρώπους με αναπηρίες και αυτή η μονοδιάστατη αντίληψη να καθορίζει και να περιορίζει τις προσδοκίες, την παραγωγικότητα, τη δημιουργικότητα, την υγεία, την επιβίωση των ασφαλισμένων με κινητικές αναπηρίες αλλά και να τους αναγκάζει να εξαρτώνται από ικανούς σωματικά βοηθούς, που κατά το Ι.Κ.Α. είναι άμισθοι, επειδή δεν προβλέπεται η χορήγηση επιδομάτων για την μίσθωση προσωπικών βοηθών.
Ως εκ τούτου, θιγόμενοι δεν είναι μόνο οι άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες. Θίγονται και τα δικαιώματα των οικογενειών των ανθρώπων με αναπηρίες επειδή ελλείψει τεχνολογικής υποστήριξης θα πρέπει να εγκαταλείψουν την καριέρα και την ιδιωτική τους ζωή για να απασχοληθούν για την υποστήριξη των συγγενών με αναπηρίες. Μαζί με αυτούς «χάνει» και η ανάπτυξη της πατρίδας μας γιατί όταν διατηρείται ένας τόσο μεγάλος αριθμός εργατικού δυναμικού αγκυλωμένος στην υποστήριξη των συγγενών αναπηρίας αν μη τι άλλο εμποδίζεται κάθε αναπτυξιακή πολιτική, αφού όρος για την ανάπτυξη είναι η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού.
Και η εγκύκλιος του Ι.Κ.Α. συνεχίζει: Όλες οι οδηγίες ισχύουν και απαρέγκλιτα εφαρμόζονται από τα υγειονομικά και διοικητικά όργανα του Ιδρύματος. Περιπτώσεις μη ορθής εφαρμογής, θα ελέγχονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Διοίκησης. Το ΙΚΑ – ΕΤΑΜ χορηγεί μόνo τ΄ αναφερόμενα στο συνημμένο κατάλογο είδη και επομένως δεν επιτρέπεται η συνταγογράφηση και χορήγηση οποιουδήποτε άλλου είδους πέραν αυτών.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από το παραπάνω στο Ι.Κ.Α. η εξουσία έχει καταληφθεί από τα ασφαλιστικά όργανα. Τα υγειονομικά όργανα έχουν διακοσμητικό ρόλο και ρόλο γραμματέως.
Και συνεχίζοντας η εγκύκλιος αναφέρει κάτι που δεν μας αφορά. Αφορά μόνο τους ανάπηρους μαϊμού. Διαβάστε το: Στις περιπτώσεις που μετά από διενέργεια επιτόπιου ελέγχου στο σπίτι του ασφαλισμένου, διαπιστώσει ότι, το είδος που είχε χορηγηθεί δεν βρίσκεται στην κατοχή του ή βρίσκεται διαφορετικό είδος, οφείλει να εκδώσει καταλογιστική απόφαση.
Αυτό έλειπε, να υπάρχουν βοηθήματα που χορηγήθηκαν από το Ι.Κ.Α. και δεν βρίσκονται στον χώρο που βρίσκεται ο χειριστής τους.
Συνεχίζοντας ο συντάκτης της εγκυκλίου αναφέρεται και στα ανυψωτικά συστήματα ως εξής: Ηλεκτρική συσκευή ανύψωσης (γερανάκι). AΠΟΔΟΤΕΟ ΠΟΣΟ 1.330,00 € (στο ποσό περιλαμβάνεται το κόστος του μοτέρ που ανέρχεται στα 500,00 €). Συσκευή με επαναφορτιζόμενες μπαταρίες, τροχήλατη με φρένα, δυνατότητα ρύθμισης βάσης, ικανότητα ανύψωσης έως 150Κg, ενσύρματο χειριστήριο με δίκτυ μεταφοράς τεσσάρων σημείων. Χορηγείται αυστηρά σε άτομα με τετραπληγία μετά από γνωμάτευση θεραπευτή γιατρού ειδικότητος ΙΚΑ –ΕΤΑΜ κ΄ Α.Υ.Ε. Αντικατάσταση : μόνο το μοτέρ μετά τα 5 χρόνια λόγω ολοκληρωτικής φθοράς.
Εδώ ο συντάκτης της εγκυκλίου τα έχει κάνει «θάλασσα». Αποκλείει όλα τα γερανάκια που δεν έχουν ιμάντες αλλά λειτουργούν με βραχίονες. Δίνει μια πλεονάζουσα περιγραφή για να εμποδίσει τα υγειονομικά όργανα να συνταγογραφήσουν ανύπαρκτα βοηθήματα σε ανάπηρους μαϊμού, όπως συμβαίνει κατά συρροή στο Ι.Κ.Α. και στο τέλος δημιουργείται μια κατασταλτική γραφειοκρατία που εμποδίζει τους ανθρώπους με πραγματικές αναπηρίες. Για παράδειγμα η προδιαγραφή για «η ικανότητα ανύψωσης έως 150 κιλά» είναι περιττή επειδή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες που είναι υπέρβαροι. Προφανώς η διοίκηση του Ι.Κ.Α. φοβήθηκε πως θα υπάρξουν υγειονομική υπάλληλοι που θα συνταγογράφησουν γερανάκι και ο ασφαλισμένος αντί να προμηθευτεί γερανάκι θα προμηθευτεί ανυψωτικό σύστημα για το σκάφος αναψυχής.