Από το 1981 έως σήμερα πολλά έχουν γίνει για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες, όμως στην πράξη λίγα έχουν αποδώσει στη βελτίωση των συνθηκών και των όρων ζωής των ανθρώπων με αναπηρίες.
Ας μην παραπονούμαστε. Έχουν γίνει πολλά, όμως πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα. Τίποτα δε μπορεί να εγγυηθεί την επιβίωση των Ελλήνων και των Ελληνίδων με αναπηρίες εκτός από τους ίδιους τους ανθρώπους που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας και το κοινωνικό τους περιβάλλον.
Χρειάζεται βαθιές τομές. Χρειάζεται να αναλάβουμε το ρίσκο της επιβίωσης. Να βγούμε από την παθητικότητα της ετεροδιαχείρισης και του ετεροκαθορισμού. Να δώσουμε στην αναπηρία την ευκαιρία να κατακτήσει τη βαθμίδα του δημόσιου λόγου. Να απελευθερώσουμε την αναπηρία από τις προκαταλήψεις του παρελθόντος. Να αποδραματοποιήσουμε την αναπηρία. Για να κατακτήσει επιτέλους η αναπηρία το δικαίωμά της να εγκαλείται ως μέγεθος σχετικό.
Για να μπορέσουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες με αναπηρίες να κάνουν ενημερωμένες επιλογές ανεξαρτησίας.
Ας δώσουμε ένα τέλος στο παρελθόν και ας φτιάξουμε το μέλλον. Ας δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις της δικής μας επιβίωσης.
Τα βήματα που πρέπει να κάνουμε είναι πολύ απλά. Διεθνώς, σε όλες τις κοινότητες των αναπήρων ακολουθήθηκαν αυτά τα βήματα. Ας ακολουθήσουμε την πεπατημένη και ας αποφύγουμε να κάνουμε τα λάθη που έχουν κάνει στα άλλα κράτη και στους άλλους πολιτισμούς.
Πρακτικά:
– Ας συμβάλουμε στην επανεκπαίδευση των ανθρώπων με αναπηρίες και του περιβάλλοντός τους.
– Ας δώσουμε στην αναπηρία την ευκαιρία να κατακτήσει τη βαθμίδα του δημόσιου λόγου.
– Ας κάνουμε την εμπειρία της αναπηρίας γνωστοποιήσιμη και αναπαράξιμη.
– Ας δημιουργήσουμε τους όρους της επιβίωσής μας.
– Ας ενθαρρύνουμε το κάθε λουλούδι να ανθίσει.
Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ εκδίδεται από το 1993 χωρίς επιχορηγήσεις, χωρίς περιουσία, χωρίς γραφείο, χωρίς εξοπλισμό, μόνο με άμισθους εθελοντές.
Παρά τον ερασιτεχνισμό του κατόρθωσε να είναι το πρώτο σε κυκλοφορία περιοδικό για την αναπηρία να λειτουργεί και να αναπτύσσει το http://www.disabled.gr/ από το 1991 έως σήμερα.
Έως και το 2000, η έκδοσή του ήταν δύσκολη. Το νομικό πλαίσιο ήταν ανεπαρκές για να μπορέσει να εκφραστεί η δημιουργικότητα των Ελλήνων με σοβαρές αναπηρίες. Άλλωστε έως και το 2000 οι Έλληνες πολίτες θεωρούντο μειωμένης δικαιοπρακτικής ικανότητας ή και βουλήσεως, με αποτέλεσμα οι εθελοντές που εξέδιδαν το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ να εμποδίζονται ακόμη και τα πιο απλά δικαιώματά τους. Το 2000 η σχετική νομοθεσία αναθεωρήθηκε και τώρα πλέον το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ μπορεί να απελευθερώσει τη δημιουργικότητά του, για να πυροτεχνήσει.
Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ γνωρίζει πως δεν αρκούν οι καλές ιδέες, αλλά χρειάζεται να μπορούν να είναι υλοποιήσιμες. Για να μπορούν να είναι υλοποιήσιμες, πρέπει να είναι συνεργές μεταξύ τους και να έχουν μεγάλη υποστηρικτική αξία.