Ισότης μέχρι ισοπεδώσεως

Είναι δυνατόν να μην μας έχει απασχολήσει ποτέ το γεγονός πως τα άτομα με αναπηρίες «δικαιούνται» ακριβώς τις ίδιες παροχές είτε εργάζονται είτε δεν εργάζονται είτε είναι ισοβίως άνεργοι; Εάν κάτι τέτοιο συνέβαινε στην οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη κοινωνική μειονότητα της Ελλάδας θα αποτελούσε αφορμή για πολιτική εξέγερση. Τώρα που συμβαίνει στην περιφραγμένη και αποστειρωμένη μειονότητα των ΑμεΑ κανείς δεν προβληματίστηκε τα τελευταία 30 χρόνια, που υποκρινόμαστε πως προσπαθούμε να κάνουμε ένα κράτος δικαία ορθολογικό και ανταποδοτικό που να θυμίζει Δύση.

Σε αυτό λοιπόν το κράτος που όλα τα προϊόντα και όλες οι υπηρεσίες εισάγονται από το εξωτερικό, κανείς δεν σκέφτηκε πως ο εργαζόμενος με αναπηρία, για να συνεχίσει να είναι εργαζόμενος, έχει ανάγκη από εξειδικευμένα τεχνολογικά βοηθήματα και από αξιόπιστες εξατομικευμένες υποστηρικτικές υπηρεσίες, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει στις αυξημένες απαιτήσεις της εργασίας του.

Περιοδικό Αυτονομία logo

Αποδεικνύεται πως τα προγράμματα απασχόλησης των ΑμεΑ έγιναν περισσότερο για την απορρόφηση των κονδυλίων από την Ε.Ε. και λιγότερο για την έστω και τεχνική αύξηση του Α.Ε.Π., και πως οι εξουσίες δεν είχαν πάρει ποτέ στα σοβαρά το εργατικό δυναμικό που έχει κάποια αναπηρία. Δεν είναι υπερβολή να υποθέσουμε πως εάν δεν υπήρχαν οι επιχορηγήσεις της Ε.Ε. δεν θα υπήρχε ούτε η προστατευτική νομοθεσία. Δεν θα είχε τοποθετηθεί ποτέ ένας ΑμεΑ σε, έστω και χαμηλού κύρους, θέση εργασίας.

Για πολλές δεκαετίες, τα λεφτά της Ελλάδας έβγαιναν κυρίως από τις επιδοτήσεις της Ε.Ε. και λιγότερο από την εργασία των Ελλήνων. Αυτός ήταν και ο λόγος που οδηγηθήκαμε ταχέως στην οικονομική και πολιτική χρεοκοπία.

Η πραγματικότητα όμως θα έπρεπε να είναι διαφορετική:

Η πατρίδα, τα ασφαλιστικά της ταμεία και η δημόσια διοίκηση θα έπρεπε να υποδέχονται με ένα πιο ορθολογικό τρόπο την εργασία των ΑμεΑ, ώστε να αποτελεί κίνητρο για τον πολίτη με αναπηρία να εργαστεί, να διατηρήσει τη θέση εργασίας του και όταν δεν υπάρχει θέση εργασίας να προσπαθεί να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, είτε με επιχειρηματικές προσωπικές πρωτοβουλίες είτε μέσω συνεταιρισμών.

Για να μην έχει γίνει αυτό το παραπάνω, σημαίνει πως η πατρίδα «παίρνει στην πλάκα» την οικονομική δραστηριότητα που προέρχεται από ΑμεΑ, ως ένα αναγκαστικό δυσάρεστο μικρό (ευτυχώς) μέρος της μπίζνας των προγραμμάτων της Ε.Ε.

Βρισκόμαστε στο 2013, όπου όλες οι ζωτικές παροχές για βοηθήματα για την διαβίωση έχουν περικοπεί και κανείς από τους φωστήρες των ασφαλιστικών ταμείων δεν έχει σκεφτεί πως άλλες είναι οι ανάγκες του εργαζόμενου με αναπηρία, άλλες του άνεργου και άλλες οι ανάγκες του φιλόδοξου που ψάχνει να δημιουργήσει μια νέα επιχειρηματική ευκαιρία για τον εαυτό του και προφανώς για τους συνεργάτες του.

Ο εργαζόμενος με αναπηρία συνεισφέρει οικονομικά στα ασφαλιστικά ταμεία τόσο με τις ασφαλιστικές του εισφορές όσο και με τις εργοδοτικές. Δεν είναι δυνατόν το 45% των χρημάτων των εργαζομένων με αναπηρίες να κατευθύνονται τοις μετρητοίς κάθε μήνα στα ασφαλιστικά ταμεία και στον ΕΟΠΥΥ και να μην έχουν καμία ανταποδοτικότητα ούτε ευνοϊκή μεταχείριση ως προς τους ανέργους.

Ο επιχειρηματίας με αναπηρία συνεισφέρει εκτός από αυτό το 45% των ασφαλιστικών και εργοδοτικών εισφορών, το φόρο μισθωτών υπηρεσιών, το φόρο επιτηδεύματος, το Φ.Π.Α και την φορολογία του. Σε αντάλλαγμα, η πατρίδα τού συμπεριφέρεται σαν να είναι ισοβίως άνεργος.

Εάν είσαι ΑμεΑ έχεις ακριβώς τα ίδια δικαιώματα είτε εργάζεσαι είτε δεν εργάζεσαι και αυτό ονομάζεται ισότητα.

Αυτή την άδικη ισότητα δεν ενδιαφέρθηκε να την αμφισβητήσει ποτέ κανένας τα τελευταία 45 χρόνια δημοκρατίας.

Και ποιος να την αμφισβητήσει, αφού όλοι, κράτος, δημόσια διοίκηση, πολιτική και συνδικαλισμός, είναι επιδοτούμενοι από την Ε.Ε. και εθισμένοι στο τζάμπα χρήμα;

Νίκος Βουλγαρόπουλος, Περιοδικό Αυτονομία (πρώην περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ)
www.disabled.gr, Αύγουστος 2013.

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Η Παραολυμπιακή γιορτή του Σότσι

Για πρώτη φορά στην ιστορία των Χειμερινών Παραολυμπιακών, στο Σότσι, Ρώσοι αθλητές θα μετάσχουν σε όλα τα αγωνίσματα. Απαντες τονίζουν ότι οι επιτυχίες αυτών των αθλητών, είναι δυνατές μόνο όταν η …

Η Μέρκελ… καθιστή

Η εμφάνιση της ΄Αγκελα Μέρκελ στη συνεδρίαση για το πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης είχε μια ιδιαιτερότητα. Για πρώτη φορά στην ιστορία θα γίνει η ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων με την καγκελάριο …

Σάο Πάολο: Η πρώτη πάσα, από παράλυτο έφηβο

Κάπως έτσι θα δοθεί το εναρκτήριο λάκτισμα στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Το βέβαιο όμως είναι ότι η κορυφαία στιγμή του Παγκοσμίου δεν θα γραφτεί από τον Ρονάλντο ή τον Ρούνεϊ, αλλά από έναν παράλυτο …

Η Μέρκελ απτόητη από τον τραυματισμό

Οι πατερίτσες δεν εμπόδισαν την Αγκελα Μέρκελ να υποδεχθεί χθες στην καγκελαρία παιδιά από όλη τη Γερμανία που της έψαλαν τα κάλαντα, ενώ ο τραυματισμός της δεν θα σταθεί εμπόδιο ούτε στην παρουσία …

Κλινήρης αλλά παρούσα στα σημαντικά μίτινγκ

Η είδηση του τραυματισμού της καγκελαρίου κατά τις χειμερινές διακοπές της αποτελεί ακόμη πρώτο θέμα. Το ερώτημα που θέτουν αναλυτές είναι σε ποιο βαθμό αυτό επηρεάζει τις κυβερνητικές της …

Ισότης μέχρι ισοπεδώσεως

Είναι δυνατόν να μην μας έχει απασχολήσει ποτέ το γεγονός πως τα άτομα με αναπηρίες «δικαιούνται» ακριβώς τις ίδιες παροχές είτε εργάζονται είτε δεν εργάζονται είτε είναι ισοβίως άνεργοι; Εάν κάτι …

Πνιγήκαμε σε μια κουταλιά ΚΕΠΑ

Οι καθυστερήσεις στα ΚΕΠΑ είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που όλοι μας το αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Όμως εάν αντιληφθούμε συνολικά το πρόβλημα της πιστοποίησης του βαθμού αναπηρίας ως προς το μέγεθος …

Ελλάς Ελλήνων Υπνωτισμένων

Έχουμε χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Κάτι περίεργο μας ψέκαψαν και έχουμε χάσει κάθε επαφή με την κοινή λογική και ακόμη περισσότερο με τον δυτικό ορθολογισμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως …

Εκκωφαντική βουβαμάρα από τους φορείς των ΑμεΑ

Δικαιολογημένες απορίες συνδικαλιστών για την αδιαφορία των συνδικαλιστών. Ούτε ένας συνδικαλιστικός σύλλογος αναπήρων δεν ενδιαφέρεται για όλα αυτά που συμβαίνουν στο ΕΟΠΥΥ και στο ΕΣΥ; Σάλος από …

Prosthetic Limbs Offer a Sense of Touch

The sense of touch allows us to process data about our everyday world. Without it, we might have to visually calculate how wide to stretch our fingers each time we reached for the phone or how much …