Στον κακό χαμό που συμβαίνει στην Ελλάδα δύσκολα βρίσκονται συγκεκριμένοι αριθμοί για τα χρέη του δημοσίου προς τους δημόσιους φορείς αλλά και προς ιδιώτες. Χρειάζεται λεπτομερής αναζήτηση στις οικονομικές εφημερίδες για να βρεθούν σε αριθμούς τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων και του ΕΟΠΥΥ. Από παντού όμως απουσιάζουν οι αριθμοί που αφορούν τα χρέη του ΕΟΠΥΥ προς τους ασφαλισμένους. Μήπως τελικά ο πιο αδύναμος κρίκος στην κοινωνική ασφάλιση είναι οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι; Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε τα ζητήματα της αντιπροσώπευσης; Ας πάρουμε τους αριθμούς από την αρχή:
Ο ΕΟΠΥΥ οφείλει προς τρίτους πάνω από 3,5 δισ. ευρώ! Πιο συγκεκριμένα μέχρι τις 31/12/2011 οι συσσωρευμένες οφειλές ανέρχονται σε 1,850 δις προς ιδιώτες και 1,793 δις προς τα νοσοκομεία του ΕΣΥ. Εξ αυτών, 229 εκατ. αφορούν φαρμακοποιούς, 570 εκατ. γιατρούς, 500 εκατ. ιατροφαρμακευτικό υλικό και 536 εκατ. παρόχους υγείας (διαγνωστικά κέντρα και κλινικές).
Μέχρι σήμερα, ο ΕΟΠΥΥ έχει καταφέρει να πληρώσει, κατά κύριο λόγο, τους φαρμακοποιούς για προφανείς πολιτικούς αλλά και επιχειρηματικούς λόγους, διότι εάν δεν έχουν λεφτά οι φαρμακοποιοί δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το «εμπόρευμα».
Έτσι, καταβλήθηκαν 200 εκατ. για τις συνταγές του Νοεμβρίου του 2011, 193 εκατ. για το Δεκέμβριο και 239 για τον Ιανουάριο του 2012. Την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές αναμένονταν να καταβληθούν 245 εκατ. για το Φεβρουάριο και 24 εκατ. από οφειλόμενα του ΟΠΑΔ, γι’ αυτό και εκδόθηκε εγκύκλιος της τελευταίας στιγμής με τους τιμοκαταλόγους του 2011.
Επίσης, αναμένονταν να καταβληθούν 53 εκατ. για την αποζημίωση των ιδιωτικών κλινικών που αφορά στον Ιανουάριο και μόλις 4,2 εκατ. ευρώ σε ιδιώτες, συμβεβλημένους γιατρούς ποσό που αφορά μόνο τις επισκέψεις και όχι τις ιατρικές πράξεις που εκτελούνται στα ιατρεία.
Στους παραπάνω αριθμούς δεν αναφέρεται τίποτα για τις οφειλές του ΕΟΠΥΥ προς ασφαλισμένους για παροχές σε είδος που στην πλειοψηφία τους προπληρώνονται από τους ίδιους τους ασφαλισμένους στους προμηθευτές τους (τεχνολόγους θεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, ειδικούς εκπαιδευτικούς) καθώς επίσης υπηρεσίες μεταφοράς ή άλλες υποστηρικτικές υπηρεσίες.
Όπως όλα δείχνουν η βασική προτεραιότητα του ΕΟΠΥΥ είναι η εξυπηρέτηση κατά προτεραιότητα των φορέων οικονομικών συμφερόντων. Πρώτη προτεραιότητα είναι η αποπληρωμή των κλινικών, δεύτερη προτεραιότητα η αποπληρωμή των φαρμακοποιών και ύστερα όλα ακολουθούν τη σειρά τους ανάλογα με την πολιτική δύναμη που διαθέτουν και τους τζίρους που κάνουν.
Πιο απλά, όσο περισσότερα χρήματα απορροφεί ένας επιχειρηματικός ή επαγγελματικός κλάδος από το ΕΟΠΥΥ τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να πληρωθεί κατά προτεραιότητα..
Ακόμη πιο απλά: Ο ΕΟΠΥΥ, μέσω των πληρωμών, κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους!
Τελευταία στη λίστα βρίσκονται οι μεμονωμένοι γιατροί και οι ασφαλισμένοι.
Και εντάξει, οι γιατροί οργανώνονται και βρίσκονται από απεργία σε απεργία. Οι ασφαλισμένοι τι δυνατότητες έχουν για να εκφράσουν πολιτικά τη δυσαρέσκειά τους;
Μήπως τελικά το πιο αποτελεσματικό αναπηρικό «κίνημα» θα ήταν εκείνο που η αντιπροσώπευση των συμφερόντων των ασφαλισμένων με αναπηρίες θα γινόταν από τους επαγγελματίες και επιχειρηματίες που παρέχουν προϊόντα και υπηρεσίες για την αποκατάσταση και την ειδική εκπαίδευση;
Νίκος, http://www.disabled.gr/, 11 Ιουνίου 2012 (λίγες μέρες πριν τις εκλογές)…