Αυτό το κράτος δεν μπορεί να γίνει κράτος εάν δεν σταματήσει τις ταχυδακτυλουργίες αυτών που παριστάνουν τους πολιτικούς: Αφού διαλύθηκε το ΙΚΑ και κατά συνέπεια τα ΚΕΠΑ που λειτουργούσε στην ευθύνη του και αφού χάθηκαν δύο πολύτιμα χρόνια και γέμισαν τις λίστες αναμονής με 24.000 ανθρώπους με αναπηρίες που περιμένουν μια πιστοποίηση, ο υπουργός Εργασίας έβγαλε από το μανίκι του λαγό. Αποφάσισε πως σύντομα τα ΚΕΠΑ θα λειτουργούν με δικούς τους γιατρούς μέχρι να διοριστεί και το τελευταίο κομματικό στέλεχος ώστε στο τέλος ο πολίτης να πει «άι στο ΚΕΠΑ αδιάβαστοι»…

Αλήθεια, πώς του ήρθε αυτή η φανταστική ιδέα; Τη σκέφτηκε μόνος του ή είναι προϊόν μιας ακόμη ακριβοπληρωμένης μελέτης από εκείνες τις πολλές που κάθε κυβέρνηση πληρώνει για να γίνουν, αλλά ποτέ δεν διαβάζει;

Τόσα χρόνια ο υπουργός κατάλαβε πως το πρόβλημα είναι η στελέχωση των υγειονομικών επιτροπών; Οι 24.000 άνθρωποι που περιμένουν μια γνωμάτευση ΚΕΠΑ περιμένουν επειδή δεν είναι επαρκώς στελεχωμένες οι υγειονομικές επιτροπές; Τί περισσότερο χρειάζεται ο υπουργός για να καταλάβει πώς ακόμη και σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο εάν δημιουργηθεί και από ένα ΚΕΠΑ η λίστα αναμονής των 24.000 ανθρώπων είναι τόσο μεγάλη που θα χρειαστεί ένας χρόνος το λιγότερο για να περάσουν αυτοί οι άνθρωποι από επιτροπή και να εκδοθεί η πολυπόθητη απόφαση για το ποσοστό αναπηρίας ενώ ταυτόχρονα θα παραπέμπονται από τη δημόσια διοίκηση ακόμη περισσότερες χιλιάδες για πιστοποίηση αναπηρίας για άλλες χρήσεις που κάθε τόσο εφευρίσκονται για να κρατούν λαδωμένη τη μηχανή;

Το πρόβλημα δεν είναι η στελέχωση των υγειονομικών επιτροπών με νέες προσλήψεις και νέες τοποθετήσεις κομματικών στελεχών που θα φρουρούν την εύρυθμη απορρύθμιση του συστήματος ώστε συνεχώς να προκύπτουν ακόμη περισσότερες ανάγκες για νέες προσλήψεις νέων υπαλλήλων και για ακόμη περισσότερες νέες τοποθετήσεις νέων κομματικών στελεχών μέχρι να γεμίσει η δημόσια διοίκηση και να σκάσει από υπερπλήρωση τεραστίων ποσοτήτων κομματικής ανοησίας.

Το πρόβλημα είναι η ανοησία του συστήματος που στέλνει κατά χιλιάδες τους πολίτες για να πάρουν και για να ξαναπάρουν διαφορετική πιστοποίηση για την ίδια αναπηρία αλλά για διαφορετικές ανάγκες της δημόσιας διοίκησης: Ο πολίτης θα πρέπει να περάσει από ΚΕΠΑ για να πάρει την πιστοποίηση για το εξωιδρυματικό επίδομα, ύστερα θα πρέπει να ξαναπεράσει από ΚΕΠΑ για να πάρει το επίδομα μετακίνησης, ύστερα θα πρέπει να ξαναπεράσει από ΚΕΠΑ για φορολογική χρήση, ύστερα θα πρέπει να ξαναπεράσει από ΚΕΠΑ για φορολογική ατέλεια για αναπηρικό αυτοκίνητο, ύστερα θα πρέπει να ξαναπεράσει από ΚΕΠΑ για να διεκδικήσει το κοινωνικό τιμολόγιο, ύστερα θα πρέπει να ξαναπεράσει από ΚΕΠΑ για να εισαχθεί άνευ εξετάσεων στο πανεπιστήμιο και όλα αυτά τα ύστερα για να του καταλογιστεί το ίδιο ποσοστό αναπηρίας.

Όσα ΚΕΠΑ και να δημιουργήσει το κράτος το μόνο που θα πετύχει είναι να ανοίξει θέσεις εργασίας σε γιατρούς και αμειβόμενες θέσεις για μελετητές και πολιτικούς παράγοντες που θα παρακολουθούν την «λειτουργία» της διαρκούς απορρύθμισης του συστήματος των ΚΕΠΑ.

Εάν ο υπουργός αναγνωρίζει ότι 24.000 άνθρωποι βρίσκονται στη λίστα αναμονής πρέπει να βρει έναν τρόπο για να απλοποιηθεί η διαδικασία της αξιολόγησης της αναπηρίας και της απονομής ποσοστού αναπηρίας στο συντομότερο χρόνο με απλές και κατανοητές διαδικασίες τόσο για τους πολίτες όσο και για τους επαγγελματίες που πρόκειται να στελεχώσουν τις επιτροπές.

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι υπήρξαν καταχρήσεις και μαϊμουδιές και στο παρελθόν αλλά και στο παρόν. Πόσο πιο χαμηλά πρέπει να φτάσει το κράτος για να καταλάβουμε πως οι καταχρήσεις και οι μαϊμουδιές παράγονται από τη γραφειοκρατία; Τί άλλο χρειάζεται για να καταλάβουμε πως τα ΚΕΠΑ με τη σημερινή τους μορφή παράγουν καταχρήσεις και μαϊμουδιές;

Η Ελλάδα δεν είναι το μόνο κράτος που χρειάζεται κάποια μορφή πιστοποίησης του μεγέθους και της σοβαρότητας της αναπηρίας, ώστε να απονεμηθούν στους πολίτες εκείνα τα οικονομικά ποσά και οι υλικές παροχές που έχουν ανάγκη για να μπορούν να συνεχίσουν να ζουν μαζί με τις αναπηρίες τους.

Ο υπουργός δεν έχει καταλάβει πως τα ΚΕΠΑ δεν είναι μια κοινωνική και υγειονομική αστυνομία που θα εμποδίσει τους κοινωνικούς εγκληματίες που επιβουλεύονται τον εθνικό πλούτο.

Τα ΚΕΠΑ θα έπρεπε να είναι ένα εργαλείο αξιολόγησης της ειδικής ανάγκης του πολίτη ώστε στο συντομότερο δυνατό χρόνο να μπορέσει να μετρηθεί αυτή η ανάγκη και ο πολίτης αμέσως να αποκτήσει πρόσβαση στα οικονομικά ποσά και στις υλικές παροχές που έχει ανάγκη για να συνεχίσει να ζει.

Αυτό το παραπάνω είναι τα ΚΕΠΑ.

Για να γίνουν τα ΚΕΠΑ χρήσιμα ΚΕΠΑ θα πρέπει πρώτα να αλλάξουν οι απαιτήσεις της δημόσιας διοίκησης αφού εν τω μεταξύ αλλάξει η πολιτική «τάξη» και σταματήσει να αντιμετωπίζει τον αιτούντα την πιστοποίηση ΚΕΠΑ ως υποψήφιο εγκληματία που θέλει να κλέψει τον δημόσιο πλούτο.

Δεν είναι οι ανάπηροι που επιβουλεύονται τον δημόσιο πλούτο. Κάποιοι άλλοι κλείνουν το μάτι πονηρά στον πελάτη ψηφοφόρο και με τη γλώσσα του σώματος του δίνουν να καταλάβει πώς εάν επιλέγει το σωστό κουκί από το σωστό πολιτικό μαντρί, τότε θα του σερβίρουν προνομιακή μερίδα στα κρατικά λεφτά που βρίσκονται στα κρατικά μαγαζιά.

Αναπηρία ΤΩΡΑ, www.disabled.gr, Ιανουάριος 2014.