Οι άνθρωποι με αναπηρίες πιέζουν την Βρετανική κυβέρνηση να εφαρμόσει μέτρα για καλύτερες μεταφορές στα ταξί, στα λεωφορεία και στα τραίνα γιατί τους εμποδίζουν να εργαστούν.

Τα μεταφορικά μέσα εμποδίζουν τα άτομα με αναπηρίες να εργαστούν.
Σχεδόν το ένα τέταρτο των ατόμων που ερωτήθηκαν στην έρευνα του Leonard Cheshire είπαν ότι έχουν αρνηθεί δουλειές εξαιτίας δυσκολιών στις μεταφορές ή γιατί η μεταφορά ήταν πολύ ακριβή και δεν τους συνέφερε να εργαστούν.

Έξι στους δέκα χρήστες αναπηρικών καθισμάτων είπαν ότι εμποδίζονται να πάνε στις δουλειές τους γιατί δεν μπορούν αν εμπιστευτούν τα μέσα μεταφοράς. Τα ίδια εμπόδια σημείωσαν εννιά στα δέκα άτομα με προβλήματα όρασης.

Περίπου το 20% των ερωτηθέντων ισχυρίστηκαν ότι έχουν καθυστερήσει να πάρουν ιατρική περίθαλψη λόγο απροσπέλαστων μέσω μεταφοράς.

Τον Ιανουάριο η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι θα δημοσιεύσει ένα απόσπασμα για θέματα αναπηρίας στο τέλος του χρόνου. Οι Δήμαρχοι είπαν ότι κάτι τέτοιο « θα βελτιώσει τις ευκαιρίες και τα δικαιώματα των αναπήρων » σε όλη τη χώρα.
Αυτό έχει ήδη προχωρήσει με το πρόγραμμα «Νέες ευκαιρίες για ανθρώπους με αναπηρίες » το οποίο προσπαθεί ωθήσει τους συμμετέχοντες από την πρόνοια στη αγορά εργασίας.

Οι διοργανωτές του προγράμματος λένε ότι αυτό θα καθυστερήσει διότι ο νόμος για εναντίον της διάκρισης δεν εφαρμόζετε για τα δημόσια μεταφοράς.
Η Disability Rights Commission πιέζει την κυβέρνηση να ανακοινώσει το έγγραφο στην Ομιλία της Βασίλισσας τον Νοέμβριο.

Λέει ότι το θέμα της διάκρισης στις μεταφορές είναι « επείγον ζήτημα» εδώ και 8 χρόνια που έχει περάσει το Disability Discrimination Act.

Περιφερική Απομόνωση

Ο Richard Pearn είναι 43 ετών ζει στο Cornish ένα χωρίο του Kehelland και είναι χειριστής αναπηρικού αμαξιδίου. Έχει την δική του επιχείρηση η οποία στεγάζεται στο σπίτι του. Ο Richard εργάζεται ως σχεδιαστής ιστοσελίδων.

Ο ίδιος δεν μπορεί να οδηγήσει γιατί έχει επιληψία. Λόγο των δυσκολιών που αντιμετωπίζει με τα δημόσια μέσα μεταφοράς η επαγγελματική του δραστηριότητα περιορίζεται σημαντικά.

Ο κύριος Pearn πιστεύει ότι πρέπει να επιστρέψει στην παλιά του καριέρα ως λέκτορας πρέπει να εγκαταλείψει την οικία του σε αυτό το χωρίο και να ζήσει κάπου στο κέντρο της πόλης .

« Είναι πολύ δύσκολο να βρεις λεωφορείο που εξυπηρετεί το χωρίο σου κα ειδικά προσπελάσιμο. Η επαρχία δεν θεωρείται ως προτεραιότητα τα λεωφορεία συνήθως είναι παλιά και όλα εκείνα που είναι προσπελάσιμα βρίσκονται στις μεγάλες πόλεις.

Πρέπει να βασίζομαι μόνο στα τραίνα. Όμως αυτό σημαίνει ότι οι πελάτες που πρέπει να βρίσκονται σε περιοχές που υπάρχουν σιδηροδρομικοί σταθμοί.

Τα εισιτήρια των τραίνων πρέπει να τα αγοράζεις πολλές μέρες νωρίτερα γιατί δεν υπάρχουν πολλές θέσεις για χρήστες αναπηρικών καθισμάτων», είπε ο κύριος Pearn.

Φαύλος Κύκλος

O αρχηγός της αστυνομίας του Cheshire, John Knight δήλωσε: “Η προσπελασιμότητα στις μεταφορές είναι πολύ σημαντικό για τους ανθρώπους που θέλουν να συμμετέχουν στην κοινωνία σε κάθε επίπεδο”.

«Χρειάζεται να σπάσουμε αυτό τον κύκλο της έλλειψης προσπελασιμότητας»

«Δεν έχει νόημα χώροι όπως ο κινηματογράφος ή ο χώρος εργασίας να είναι προσπελάσιμοι από το νόμο όταν τα άτομα με αναπηρίες δεν μπορούν να φτάσουν μέχρι εκεί »

« Ζητάμε από την κυβέρνηση να σταματήσει την καθυστέρηση το Disability Bill και να θέσει ως προτεραιότητα το θέμα των μεταφορών».

«Αυτό που ζητούν οι άνθρωποι σαν εμένα είναι οι εταίρες που κατασκευάζουν λεωφορεία να έχουν ένα δεδομένο σύστημα κατασκευής ώστε τα λεωφορεία να είναι προσπελάσιμα για όλους τους τόπους».

«Στην επαρχιακή Βρετανία θα δεις λεωφορεία που έχουν καθίσματα τα οποία μαζεύουν και είναι πολύ ποιο εύκολα να χρησιμοποιηθούν και από το προσωπικό και από τους επιβάτες.»

«Φαίνεται ότι το σκέφτηκαν και ότι είναι θετικοί πάνω στο ζήτημα. Αλλά όσο αναφορά θέματα για αναπήρους οι σκέψεις έρχονται πολύ αργά».

«Είναι δύσκολο να ζεις σε μεγάλη πόλη αλλά είναι ακόμα πιο δύσκολο να ζεις στην επαρχία. »

του Dominic Casciani
Μετάφραση Γεωργία Φύκα, Κοινωνική Λειτουργός, email info@disabled.gr