Φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, εργαζόμενοι στις ιδιωτικές κλινικές, κλινικάρχες, φαρμακοποιοί, φαρμακευτικές εταιρείες, ιδιοκτήτες διαγνωστικών κέντρων, όλοι οργανώνονται και κινητοποιούνται εναντίον του ΕΟΠΥΥ. Η οργή ξεχείλισε, και αμέσως μετά το πρώτο μισό του Μαρτίου 2012, όλοι βρίσκονται στα κάγκελα με διαμαρτυρίες, συμβολικούς αποκλεισμούς και μερικές φορές και καταλήψεις των κεντρικών του ΕΟΠΥΥ.

Οι αντιδράσεις των επαγγελματικών, των επιστημονικών και των επιχειρηματικών συλλόγων είναι αναμενόμενες, αφού ο ΕΟΠΥΥ έχει αθετήσει όλες τις υποχρεώσεις του.

Αυτό που κάνει εντύπωση είναι πως οι οργανωμένες ομάδες των ΑμεΑ δεν έχουν αντιδράσει όπως θα περίμενε ο μέσος ανυποψίαστος πολίτης. Ήταν αναμενόμενο πως οι παραπληγικοί και οι τετραπληγικοί δεν επρόκειτο να αντιδράσουν, αφού ποτέ στην ιστορία της αναπηρίας στην Ελλάδα δεν έχει συμβεί κάποια οργανωμένη (ή ανοργάνωτη) αντίδραση παραπληγικών και τετραπληγικών. Όσοι γνωρίζουν καλά την κοινότητα των ενηλίκων με κινητικές αναπηρίες, με παραπληγίες και με τετραπληγίες, ξέρουν -ή υποθέτουν- πως δύσκολα κινητοποιούνται, και ακόμη πιο δύσκολα εκφράζουν ομαδικά τη δυσαρέσκειά ή την ικανοποίησή τους.

Κανείς όμως δεν θα περίμενε πως το λεγόμενο «γονεïκό» κίνημα δεν θα είχε αντιδράσει – αφού κατορθώνει και κινητοποιείται δυναμικά ακόμη και όταν πρόκειται για πολύ μικρότερα προβλήματα, όπως για παράδειγμα τα ελλείμματα που υπάρχουν κάθε χρόνο στις κατασκηνώσεις, στην καθυστέρηση της εξεύρεσης λύσης για τις μεταφορές των μαθητών με αναπηρίες ή ακόμη και για τα πάσο των μέσων μαζικών μεταφορών.

Κανείς δεν θα περίμενε πως, μετά τα σοβαρά προβλήματα που συμβαίνουν στις παροχές του ΕΟΠΥΥ, δεν θα είχαν αντιδράσει τα συνδικαλιστικά σωματεία ανεξαρτήτως μεγέθους, αφού τα ζητήματα των παροχών σε είδος και των πολιτικών που αναπτύσσονται πέριξ του ΕΟΠΥΥ αποτελούν προνομιακό πεδίο ενασχόλησης για τους συνδικαλιστές όλων των βαθμίδων του συνδικαλισμού.

Πώς είναι δυνατόν συνδικαλιστικοί φορείς που αντιδρούν για ψύλλου πήδημα και εκδίδουν καταιγίδα δελτίων Τύπου για μικρά προβλήματα (όπως είναι η καθυστέρηση της έγκρισης των πιστώσεων για τις κατασκηνώσεις) να μην έχουν αντιδράσει τους τρεις πρώτους μήνες του 2012 τη στιγμή που οι βασικές παροχές για την υγεία, την αποκατάσταση και την εκπαίδευση των μελών τους έχουν διακοπεί;
Τα συνδικαλιστικά σωματεία δεν γνωρίζουν πως οι υγειονομικές επιτροπές του ΕΟΠΥΥ δεν έχουν συνεδριάσει ούτε μία φορά το 2012; Δεν γνωρίζουν πως μέχρι και τον Μάρτιο του 2012 οι γονείς των παιδιών με αναπηρίες δεν έχουν πληρωθεί για τις φυσικοθεραπείες, τις εργοθεραπείες και τις λογοθεραπείες;

Είναι δυνατόν να μη γνωρίζουν πως το πρώτο τρίμηνο του 2012 δεν έχει εγκριθεί η δαπάνη ούτε για ένα αναπηρικό κάθισμα ή ορθοστάτη ή σύστημα βάδισης ή κάθισμα ασκήσεων στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και με πολλαπλές αναπηρίες;

Και ένταξει, τα συνδικαλιστικά σωματεία αργούν να συνειδητοποιήσουν αυτό που συμβαίνει και υπερβαίνει κατά πολύ τον συνδικαλιστικό ορθολογισμό τους.
Όλες αυτές οι χιλιάδες γονέων παιδιών με αναπηρίες που στέλνουν κάθε εβδομάδα από αρκετές έως πολλές φορές τα παιδιά τους για λογοθεραπεία, φυσικοθεραπεία και εργοθεραπεία δεν έχουν καταλάβει ακόμη πως ο ΕΟΠΥΥ δεν τους έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ για αυτές τις απαραίτητες θεραπείες;

Όλοι αυτοί οι εκατοντάδες άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες, με παραπληγίες, με τετραπληγίες ή με ακρωτηριασμούς δεν έχουν καταλάβει πως από την αρχή του 2012 δεν μπορούν να προμηθευτούν ούτε τα στοιχειώδη αναλώσιμα (καθετήρες για διαλείποντες καθετηριασμούς, προϊόντα για τη θεραπεία των κατακλίσεων), αλλά ούτε και τα βοηθήματα που αναγκαστικά έχουν ανάγκη, όπως ηλεκτροκίνητα και χειροκίνητα αναπηρικά καθίσματα, τεχνητά μέλη, γερανάκια, συστήματα φυσικοθεραπείας;

Τί έγινε; Πού έχουν χαθεί όλες αυτές οι χιλιάδες ΑμεΑ και γονέων ΑμεΑ;

Είναι να απορεί κανείς πώς είναι δυνατόν κάθε φορά που υπάρχει καθυστέρηση στη χρηματοδότηση κάποιου αθλητικού σωματείου ή ομοσπονδίας τα δελτία Τύπου να φεύγουν βροχή, και τώρα που καταργήθηκαν οι παροχές από τον ΕΟΠΥΥ τα δελτία Τύπου που υπάρχουν στον ημερήσιο και στον περιοδικό Τύπο να προέρχονται μόνο από επαγγελματικούς, επιστημονικούς και επιχειρηματικούς συλλόγους!

Αλήθεια προς τί αυτή η παθητικότητα και η αδράνεια;

Περιοδικό Αυτονομία (πρώην περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ) http://www.disabled.gr/, Μάρτιος 2012.