ΠΑΛΑΙΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ (ασφαλισμένοι πριν 1/1/1993)

Σε κάθε περίπτωση θανάτου ασφαλισμένου ή συνταξιούχου λόγω γήρατος και αναπηρίας μετά την 1/01/2007, το ποσό της σύνταξης των δικαιούχων μελών υπολογίζεται με τον ίδιο τρόπο που υπολογίζεται η σύνταξη λόγω γήρατος και αναπηρίας (άρθρο 24, Π.Δ. 258/05), ανάλογα με το χρόνο ασφάλισης του θανόντος και κατανέμεται στα μέλη της οικογένειας ως εξής:

α) Στον επιζώντα των συζύγων το 70% του ποσού της βασικής σύνταξης του θανόντος/θανούσης.

β) Στα τέκνα το 20% του ποσού της βασικής σύνταξης του θανόντος/θανούσης. Σε τέκνο ορφανό και από τους δύο γονείς ή αν ο επιζών γονέας ήρθε σε δεύτερο γάμο, χορηγείται το 60%. Το σύνολο της σύνταξης του επιζώντα συζύγου και των τέκνων δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό της σύνταξης του θανόντος ή της θανούσης και σε περίπτωση που δεν υπάρχει επιζών σύζυγος το 100% της εν λόγω σύνταξης. Εάν το σύνολο των συντάξεων υπερβαίνει τα παραπάνω όρια, η σύνταξη κάθε δικαιούμενου μειώνεται ανάλογα. Σχετική η εγκύκλιος 47/09.

γ) Οι γονείς, εγγονοί και προγονοί δικαιούνται σύνταξη, εάν δεν υπάρχει επιζών σύζυγος ή τέκνα που να δικαιούνται σύνταξη. Σε περίπτωση που υπάρχουν χήρα ή χήρος ή τέκνα, δικαιούνται το υπόλοιπο της σύνταξης μέχρι συμπληρώσεως του 100% της σύνταξης του θανόντα.

δ) Το ποσό της σύνταξης για κάθε εγγονό ή προγονό, τον πατέρα ή την μητέρα, εφόσον δικαιούνται σύνταξη, ισούται προς το 20% της σύνταξης του θανόντος ή της θανούσης, εκτός αν η μητέρα είναι χήρα, οπότε δικαιούται το 40%, χωρίς όμως το σύνολο των συντάξεων των εγγονών, προγονών, και γονέων να υπερβαίνει το 80% της συντάξεως του θανόντος ή της θανούσης ή σε περίπτωση που υπάρχει επιζών σύζυγος και τέκνα το εναπομείναν υπόλοιπο. Εάν το σύνολο των συντάξεων υπερβαίνει τα παραπάνω όρια, η σύνταξη κάθε δικαιούμενου μειώνεται ανάλογα.

ε) Το ποσό σύνταξης που δικαιούται ο/η διαζευγμένος/η καθορίζεται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 4 του Ν.3232/2004 (48 Α΄).

Το κατώτατο όριο μηνιαίας σύνταξης λόγω θανάτου, ορίζεται στο 80% του κατωτάτου ορίου σύνταξης λόγω γήρατος και αναπηρίας.

Σχετικό το άρθρο 25, Π.Δ. 258/05 (ΦΕΚ 316/28-12-05).

ΝΕΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ (άρθρ.31 Ν. 2084/92 από 1/1/93 )

Σε κάθε περίπτωση θανάτου ασφαλισμένου ή συνταξιούχου λόγω γήρατος και αναπηρίας (Νέου ασφαλισμένου), το ποσό της σύνταξης των δικαιούχων μελών υπολογίζεται επί του ποσού της βασικής σύνταξης, το οποίο ελάμβανε ο θανών συνταξιούχος λόγω αναπηρίας ή γήρατος ή θα δικαιούνταν ο θανών ασφαλισμένος αν κατά την ημέρα του θανάτου του καθίστατο ανάπηρος σε ποσοστό 80% και κατανέμεται στα μέλη της οικογένειας ως εξής:

α) Στον επιζώντα των συζύγων το 50% του ποσού της βασικής σύνταξης.

β) Στα τέκνα το 25% του ποσού της βασικής σύνταξης του θανόντος/θανούσης. Σε τέκνο ορφανό και από τους δύο γονείς ή αν ο επιζών γονέας ήρθε σε δεύτερο γάμο, χορηγείται το 50%. Το σύνολο της σύνταξης του επιζώντα συζύγου και των τέκνων δεν μπορεί να υπερβαίνει το 100% της σύνταξης του θανόντος.

Το κατώτατο όριο μηνιαίας σύνταξης λόγω θανάτου, ορίζεται στο 80% του κατωτάτου ορίου σύνταξης λόγω γήρατος και αναπηρίας.