«Στην εφημερίδα σας της 21-5-05 καταγγείλατε μία εξαιρετική και χαρακτηριστική περίπτωση απαράδεκτης συμπεριφοράς του κράτους προς νεαρή κοπέλα, την Ελένη Τσεπέλη, η οποία πάσχει από σπάνιο μεταβολικό νόσημα (350ή περίπτωση παγκοσμίως). Η αντιμετώπιση του νοσήματος αυτού απαιτεί συνεχή ιατρική περίθαλψη, χαρακτηρίζεται ως χρόνια αναπηρία», σημειώνει με επιστολή του στην «Ε» ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Στέλιος Ματζαπετάκης.

«Επιχειρεί, λοιπόν, η νεαρή κοπέλα να εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, βάσει του Ν. 3027/02 και η απάντηση ήταν αρνητική! Αδιανόητο! Σε λίγες ημέρες, όμως, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου φαίνεται κυριαρχούν άλλες αντιλήψεις, εγκρίνει την εγγραφή με τα ίδια πειστήρια και δικαιολογητικά. Αλλά πάλι βάσει του Ν. 3027/02, η Ελένη Τσεπέλη δικαιούται μετεγγραφής στην Αθήνα (όπου πρέπει απαραίτητα να βρίσκεται για παρακολούθηση της υγείας της) μετά όμως από ένα χρόνο.

Έτσι το ασυντόνιστο και αλλοπρόσαλλο κράτος καταδικάζει ένα άτομο που χρήζει ζεστασιάς, θαλπωρής και συμπαράστασης απ’ όλους μας σε ταλαιπωρία και απώλεια μιας σχολικής χρονιάς. Θεώρησα, λοιπόν, καθήκον μου να καταθέσω ερώτηση στη Βουλή για την περίπτωση αυτή, ζητώντας εξηγήσεις από το υπουργείο Παιδείας και για ποιους λόγους υπάρχει διαφορετική ερμηνεία του νόμου στα δύο πανεπιστήμια. Ακούσατε τι μου απάντησαν: Οι υποψήφιοι για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, απόφοιτοι λυκείου, σε ποσοστό θέσεων 3% επί του αριθμού των εισακτέων με την ειδική κατηγορία ασθενών είναι αυτοί που πάσχουν από ασθένειες οι οποίες αναφέρονται στους Ν. 1946/97 και 3027/2002.

Για να διαπιστωθεί αν το σπάνιο μεταβολικό νόσημα από το οποίο πάσχει η Ελένη Τσεπέλη συμπεριλαμβάνεται ή όχι στις ασθένειες που αναφέρει ο Νόμος 3027/2002, θα πρέπει να δοθεί χαρακτηριστική ονομασία του μεταβολικού νοσήματος. Θαυμάστε σαφήνεια και πληρότητα απάντησης ανάμικτη με αναλγησία. Πώς μας βλέπει άραγε, η Ελένη Τσεπέλη;».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 15/07/2005