Στους παρατεταμένους προεκλογικούς καιρούς μας, έχουν εισβάλει στην καθημερινότητα μας τα περιβόητα γκάλοπς. Είναι οι δημοσκοπήσεις που γίνονται κατά παραγγελία των δημοκόπων για να μας δημο-σκοτίζουν κάθε τόσο. Ένα ποσοστό που προκύπτει από τις διάφορες έρευνες, είναι το γνωστό «δεν γνωρίζω, δεν απαντώ». Μια άλλη συντριπτικά μεγαλύτερη κατηγορία συνελλήνων με την οποία δεν έχει καταπιαστεί ακόμα κανένα γκάλοπ, είναι οι του «δεν απαντώ, γιατί δεν σε γνωρίζω».
Πρόκειται για τους απανταχού απαντούντες στις τηλεφωνικές μας κλήσεις για διάφορες πληροφορίες που τολμάμε να ζητήσουμε -με αρκετή δόση αυταπάτης θα έλεγα- από τις δημόσιες υπηρεσίες.
Ασφαλώς θα ήταν άδικη μια άκριτη γενίκευση του φαινομένου, μα είναι τόσο λίγοι οι ευγενικοί και πρόθυμοι υπάλληλοι που αποτελούν είδος προς εξαφάνιση και είναι πλέον επιτακτικό το ζήτημα της διάσωσής τους. Αλλά ως γνωστόν, στις δημοκρατίες, οι πλειοψηφίες κυβερνούν, και με μια τέτοια «διακυβέρνηση» επιτρέψτε μου να καταπιαστώ.
Ας υποθέσουμε ότι θέλεις να μάθεις το πότε θα σου στείλουν την απόφαση της επιτροπής που πέρασες πριν από τρεις μήνες για το παραπληγικό επίδομα. Όταν πέρασες από την επιτροπή, σε διαβεβαίωσαν ότι θα σου στείλουν την απόφαση σε τρεις εβδομάδες. Το να γίνουν οι εβδομάδες μήνες, είναι κάτι το σύνηθες. Παρακάλα να μη γίνουν χρόνια. Ας είναι λοιπόν. Μαθαίνεις μετά από καμιά δεκαριά τηλεφωνήματα τον αριθμό της συγκεκριμένης υπηρεσίας και ξεκινάς τις προσπάθειες. Καλείς με τις ώρες και κανείς δεν το σηκώνει. Για ποικιλία, πού-και-πού, ακούς το γνωστό «ο αριθμός που καλείτε, δε λειτουργεί προσωρινά για τεχνικούς λόγους». Το «προσωρινά» μη σας παραπλανήσει. Εντάσσεται στον προσδιορισμό του χρόνου όπως αναφέρθηκε πιο πάνω. Τί βδομάδες, τί μήνες; Όσο για τους «τεχνικούς λόγους», εδώ χωράει κάθε λόγος. Αν είσαι πολύ τυχερός, μα πάρα πολύ τυχερός, μπορεί να ακούσεις να σου απαντά μια φωνή. Είναι η στιγμή που δεν προλαβαίνει να ακουστεί η κλήση σου κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή το σηκώνει κάποια υπάλληλος για να κάνει ένα προσωπικό τηλεφώνημα. Και με το που ακούει τη φωνή σου, σφόδρα ενοχλημένη, στο κλείνει κατάμουτρα με ένα «καλέστε σε δέκα λεπτά γιατί ο αρμόδιος μιλάει σε άλλη γραμμή».
Κάπου εδώ ίσως βρίσκεται η απάντηση, γιατί είναι τόσο νευρικοί οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι. Ναι κύριοι. Φταίμε όλοι εμείς οι αδιόρθωτοι πολίτες που τους ενοχλούμε στις πιο προσωπικές τους στιγμές. Κι εγώ που νόμιζα ότι φταίνε μόνο οι καρέκλες για τις ζοχάδες…
Γλυφάδα, 16/8/2007
Άρης Ιορδάνου, αδιόρθωτος πολίτης