Η καθημερινή λήψη τεστοστερόνης από άνδρες με υποτροπιάζουσα διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας – την πιο συχνή μορφή της νόσου, κατά την οποία τα συμπτώματα παρουσιάζουν εξάρσεις και υφέσεις – φαίνεται να βελτιώνει την εγκεφαλική λειτουργία τους, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάσθηκε στο 58ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας (AAN).
«Οι άνδρες έχουν λιγότερες πιθανότητες απ’ όσες οι γυναίκες να παρουσιάσουν τη νόσο και τείνουν να την εκδηλώνουν σε μεγαλύτερη ηλικία», δήλωσε στο Ρόιτερς η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Νάνσυ Σίκοτ.
«Γι’ αυτό, σκεφθήκαμε ότι μπορεί να παίζει κάποιο προστατευτικό ρόλο η τεστοστερόνη – η ορμόνη του ανδρικού φύλου, τα επίπεδα της οποίας στο αίμα αρχίζουν να μειώνονται μετά την ηλικία των 30 ετών, καθιστώντας ίσως τους άνδρες πιο επιρρεπείς στην σκλήρυνση κατά πλάκας».
Την εικασία αυτή έλεγξαν κατ’ αρχήν οι ερευνητές σε πειράματα με ζώα. Όπως διαπίστωσαν, όταν τους έδιναν τεστοστερόνη δεν παρουσίαζαν έντονα συμπτώματα σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Βάσει αυτών των πρώτων ευρημάτων, η δρ Σίκοτ και οι συνεργάτες της, από την Ιατρική Σχολή David Geffen στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, άρχισαν να υποβάλλουν σε θεραπεία με γέλη (τζελ) τεστοστερόνης δέκα άνδρες που έπασχαν από τη νόσο.
Στη διάρκεια των 12 μηνών που διήρκησε η θεραπεία, οι ασθενείς δεν παρουσίασαν νέες βλάβες στον εγκέφαλό τους, όπως έδειξαν μαγνητικές τομογραφίες, ενώ αντιθέτως βελτιώθηκαν οι νοητικές λειτουργίες τους, επιβραδύνθηκε η ατροφία του εγκεφάλου και αυξήθηκε η παραγωγή μιας σημαντικής ουσίας που λέγεται BDNF.
Πιο συγκεκριμένα, η παραγωγή αυτής της ουσίας διπλασιάσθηκε, ενώ ο ρυθμός της εγκεφαλικής ατροφίας επιβραδύνθηκε κατά 67% τους εννέα τελευταίους μήνες της θεραπείας. Επιπλέον, αυξήθηκαν κατά 4% οι επιδόσεις των εθελοντών σε τεστ που αξιολογούν την ταχύτητα επεξεργασίας νέων πληροφοριών και τη μνήμη.
Θα ήταν άραγε δυνατόν να συνδυασθεί η τεστοστερόνη με άλλες θεραπείες; «Είναι μία πιθανότητα, την οποία πρέπει να διερευνήσουμε», είπε η δρ Σίκοτ. «Ούτως η άλλως όλα τα νέα φάρμακα που χρησιμοποιούνται έχουν πια ως κύριο στόχο την ελάττωση των νέων βλαβών και των εξάρσεων της νόσου – και σε αυτά φάνηκε να βοηθεί η τεστοστερόνη. Ωστόσο, χρειάζονται πολλές ακόμα μελέτες για να βεβαιωθούμε».
ΠΗΓΗ: Reuters, American Academy of Neurology 58th Annual Meeting
ΑΝΑ