Το ατύχημα μου συνέβη στις 6/3/1998. Ήταν ένα από αυτά τα ατυχήματα, που ακόμη και τώρα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω.
Ξεκίνησα από το σπίτι μου, όπως κάθε ημέρα, στις 06.00 το πρωί, με το μοτοποδήλατό μου, για να πάω στην δουλειά μου, στον Βοτανικό.
Ένας αδέσποτος σκύλος μεγάλου μεγέθους -γύρω στα 100 κιλά- επετέθη στο μοτοποδήλατό ΄μου, το ανέτρεψε, και σκοτώθηκε !!!
Εγώ δε μεταφέρθηκα σε κατάσταση πολυτραυματία, στο Γενικό κρατικό Αθηνών, και εισήλθα στην εντατική, για 63 ημέρες.
Μετά την έξοδό μου, και μετά από μεγάλη ταλαιπωρία, περίπου ενός χρόνου, βγήκα σε σύντάξη από το ΙΚΑ, με ποσοστό αναπηρίας, 80%!!
Αυτό, είχε ισχύ, δύο χρόνων !!!
Μετά, ξανά από την αρχή, να περάσω από την επιτροπή, να με εξετάσουν οι γιατροί, και να με ξαναβγάλουν σε σύνταξη, για άλλα δύο χρόνια κ.ο.κ.
Το ερώτημα, που μπαίνει, είναι αφ’ ενός, γιατί με ταλαιπωρούν, έτσι, και αφ’ετέρου… γιατί, πρέπει να περιμένω, επτά, και οκτώ μήνες… μετά από την απόφαση της επιτροπής, για να αρχίσω, να πληρώνομαι.???
Αυτή την στιγμή, είμαι απλήρωτος από 22 Ιουλίου… δεν έχω την απόφαση του ΙΚΑ, που να λέει, εάν θα κριθώ ανίκανος ή ικανός, για εργασία, ή σύνταξη.
Μήπως νομίζουν ότι ένας άνθρωπος 43 χρόνων, δεν έχει ανάγκες, και για αυτό δεν χρειάζεται, να εισπράττει, το… επίδομα αναπηρίας ?
Έχοντας συμπληρώσει 6.000 ημερομίσθια, σε βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, με εισφορές προς το ΙΚΑ, που άγγιζαν ή και ξεπερνούσαν το ένα εκατομμύριο, τον χρόνο, ΕΧΩ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ, ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ, ούτε για τον υγιή, αλλά, ούτε και για τον συνταξιούχο!!
ΥΓ: Το ατύχημα, θεωρήθηκε εργατικό, καθώς συνέβη, την ώρα που πήγαινα στην δουλειά μου.—και μάλιστα μόλις 100 μέτρα από το εργοστάσιο που εργαζόμουν !!!!!
Από την επιτροπή συντάξεων, πέρασα στις 9/9 /2001! Από τότε σιωπή…
Φανταζομαι, ότι αυτό που περιγράφω, είναι καθεστώς, στη Ελλάδα, της Ευρώπης, και των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ρούσσος Ισιδωρος, συνταξιούχος ΙΚΑ λόγω ατυχήματος. Εmail ROISYROS@netonline.gr