Η Τζόντι Έιντς παραδέχεται ότι οι άνθρωποι του επαγγέλματός της γκρινιάζουν μερικές φορές. Αλλά η μετεκπαίδευση που έλαβε η δασκάλα της πρωτοβάθμιας τον περασμένο μήνα, της έδειξε πώς να το αποφεύγει.
Η Έιντς, μια δασκάλα στο Δημοτικό Σχολείο Άντονι, ήταν μια από τα πάνω από 20 μέλη του προσωπικού των δημόσιων σχολείων του Λίβενγουορθ που παρακολούθησαν μετεκπαίδευση στις διαδικασίες θετικής πειθαρχίας στην τάξη,
που αναπτύχθηκαν από το συγγραφέα Φρεντ Τζόουνς.
Ο διευθυντής Μάικ Άυτς είπε ότι η περιφέρεια χρησιμοποιεί αυτό το μοντέλο, το οποίο – όπως λέει – βοηθά τους διδάσκοντες να διαχειρίζονται τις τάξεις χωρίς να δημιουργούν σχέσεις αντιπαλότητας με τους μαθητές, για τα τελευταία δυο χρόνια.
Πριν οι μαθητές μπορέσουν να μάθουν, πρέπει να έχουν θετικές σχέσεις με τους διδάσκοντες, λέει.
“Νομίζω ότι είναι πραγματικά σημαντικό να έχουμε ένα κοινό μοντέλο στην περιφέρειά μας”, λέει.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Τζόουνς έχει διδάξει πετυχημένους δασκάλους για περισσότερο από 30 χρόνια κι έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, ειδικευόμενος στην εργασία με σχολεία και οικογένειες, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του.
Η Έιντς λέει ότι έχει προσπαθήσει να εφαρμόσει την εκπαίδευσή της στην τάξη της ως τώρα μέσα σε αυτή τη σχολική χρονιά και σχεδιάζει να παρακολουθήσει επιπλέον εκπαίδευση αυτό το μήνα.
Είπε ότι η αρχική εκπαίδευση, η οποία διεξήχθη στις αρχές Αυγούστου από τον Άυτς και τη Βοηθό Επιθεωρητή Κέλλυ Χάρρις, διαπραγματεύτηκε στοιχεία όπως μια τεχνική για την πειθάρχηση ενός παιδιού χωρίς να πεις τίποτα.
Όταν ένα παιδί κάνει κάποια αταξία, η Έιντς λέει ότι είναι καλύτερα να κοιτάξεις το μαθητή και να περιμένεις να διορθώσει τη συμπεριφορά του.
“Αν τα αφήσεις (τα παιδιά) να το καταλάβουν μόνα τους, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν”, λέει.
Αν ο μαθητής δε σταματήσει αυτό που κάνει, ο διδάσκων θα πρέπει τότε να πάει από πάνω του και να του μιλήσει πρόσωπο με πρόσωπο αντί να τον καλέσει.
“Νομίζω πως δουλεύει πραγματικά καλά”, λέει.
Η ‘Ειντς λέει ότι οι μαθητές μπορούν να είναι περήφανοι που τακτοποιούν τα προβλήματα από μόνοι τους.
“Δεν με ακούν να γκρινιάζω”, λέει. “Γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν”.
Η Έιντς λέει ότι η εκπαίδευση του περασμένου μήνα εξέταζε και θέματα όπως η τοποθέτηση των θρανίων μέσα στην τάξη.
Λέει ότι κατά την εκπαίδευση ασχολήθηκαν με “την εργασία του πλήθους” και πώς είναι καλύτερο να μετακινούνται (οι δάσκαλοι) τριγύρω αντί να στέκονται στον πίνακα κατά τη διάρκεια ολόκληρου του μαθήματος.
Διατηρώντας (ο διδάσκων) μια παρουσία τριγύρω στην τάξη, οι μαθητές θα πρέπει να διορθώνουν τη συμπεριφορά τους χωρίς ο δάσκαλος να τους το πει, λέει η Έιντς.
Λέει ότι η αίθουσά της έχει διαδρόμους (ανάμεσα στα θρανία) που διευκολύνουν την πρόσβαση σε κάθε μαθητή.
Επίσης, λέει ότι η εκπαίδευσή τους εξέταζε και ζητήματα όπως η χρήση κινήτρων. Για παράδειγμα, μπορεί να ειπωθεί στους μαθητές ότι αν τελειώσουν μια εργασία μέσα στο συγκεκριμένο χρόνο, μπορούν να εργαστούν στον
υπολογιστή.
Ακόμη, λέει ότι είναι καλή ιδέα να επανεξεταστούν οι διαδικασίες της τάξης μέσα στην πρώτη εβδομάδα της σχολικής χρονιάς. Η καθοδήγηση θα έρθει πιο εύκολα έτσι.
Για τους διδάσκοντες, είναι σημαντικό να είναι ξεκάθαροι, δίκαιοι, σταθεροί και συγκροτημένοι, λέει η Έιντς.
“Πρέπει να ακολουθήσετε την ίδια συμπεριφορά για κάθε παιδί”, λέει.
Ο ?υτς λέει ότι η εκπαίδευση συμπεριλαμβάνει όχι απλώς μόνο τι να κάνουν οι διδάσκοντες, αλλά και θεωρήσεις στο γιατί λειτουργούν έτσι τα πράγματα.
“Είναι περισσότερο από θεωρία”, λέει.
Ο ?υτς λέει ότι οι περισσότεροι επιθεωρητές έχουν περάσει την εκπαίδευση αυτή και κάποιοι έχουν βοηθήσει στο να εκπαιδευτούν άλλοι στην περιφέρεια. Ένας αριθμός διδασκόντων έχει επίσης εκπαιδευτεί.
Η Έιντς λέει ότι είχε τρεις μέρες εκπαίδευσης τον Αύγουστο.
“Έτσι έχω κάνει μόνο τις τρεις πρώτες τάξεις”, λέει.
Το επόμενο μέρος της εκπαίδευσης θα διεξαχθεί τις επόμενες τρεις Δευτέρες του Σεπτέμβρη.
Από τον JOHN RICHMEIER, αρθρογράφο των Times.
μετάφραση: Κωστοπούλου Ζαφειρία