Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλά καινούργια προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι άκρως ενδιαφέροντα για τους ανθρώπους με αναπηρίες. Όπως όλα δείχνουν οι οργανώσεις δεν έχουν ακόμη ανακαλύψει αυτόν τον τομέα δραστηριότητας.
Στην πλειοψηφία τους οι οργανώσεις που διοικούνται από ανθρώπους με αναπηρίες δεν συμμετέχουν σε τέτοια προγράμματα. Οι οργανώσεις που διοικούνται από αναπήρους δεν είναι επαρκώς στελεχωμένες για να μπορέσουν να συμμετέχουν και να διαχειριστούν τέτοια προγράμματα. Εκτός από την έλλειψη στελεχών πολλές οργανώσεις πάσχουν και από έναν περίεργο συντηρητισμό. Είναι περίεργο αλλά πολλές μεγάλες οργανώσεις είτε φιλανθρωπικές είτε που διοικούνται από ανθρώπους με αναπηρίες αντιστέκονται σθεναρά στις νέες τεχνολογίες.
Μόνο λίγες φιλανθρωπικές οργανώσεις συμμετέχουν σε τέτοια ευρωπαϊκά προγράμματα. Όλες οι άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις συμμετέχουν σε εθνικά προγράμματα. Τα περισσότερα εθνικά προγράμματα είναι χαμηλού επιπέδου και έχουν πολύ γραφειοκρατική δουλειά.
Οι ελληνικές οργανώσεις δεν έχουν ακόμη ανακαλύψει το Internet και την κοινωνία των πληροφοριών. Αυτό φαίνεται από την παρουσία τους στο Internet. Οι περισσότερες οργανώσεις που απευθύνονται στους ανθρώπους με αναπηρίες έχουν μια ασήμαντη σχεδόν συμμετοχή στο Internet αλλά και στην κοινωνία των πληροφοριών. Δεν θα ήταν υπερβολικό να ισχυριστούμε πως ακόμη και σήμερα δεν έχουν ανακαλύψει τη νέα τεχνολογία και την κοινωνία των πληροφοριών.
Η αναπηρία απουσιάζει από το ελληνικό Internet. Μολονότι το Internet είναι το πιο φθηνό μέσο για να δημοσιευθούν κείμενα δεν υπάρχει παρουσία των οργανώσεων στο Internet. Οι ελληνικές οργανώσεις βρίσκονται στο Internet μόνο για καθαρά διαφημιστικούς λόγους. Οι περισσότερες οργανώσεις βρίσκονται στο Internet κατά λάθος. Πολλά από τα sites δημιουργήθηκαν από χορηγούς. Συνήθως τα σαλέ είναι εγκαταλελειμμένα. Συνήθως δεν έχουν ενημερωθεί από τότε που δημιουργήθηκαν. Οι οργανώσεις δεν έχουν καν το στελεχικό δυναμικό για να συντηρήσουν την παρουσία του στο Internet. Πολλές φορές δεν μπορούν να διαβάσουν ούτε το ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο.
Παρά τη γενική αδράνεια υπάρχουν πολλοί Έλληνες που χρησιμοποιούν το Internet σαν εργαλείο αλλά και πάρα πολλοί που χρησιμοποιούν το Internet σαν τρόπο ζωής. Από τη 1997 λειτουργεί η πρώτη ψηφιακή κοινότητα ανθρώπων με αναπηρίες επάνω στο Internet. Αυτή τη στιγμή η ψηφιακή κοινότητα υπερβαίνει τα 1.400 μέλη από όλη την Ελλάδα την Κύπρο αλλά και από τους απόδημους από το εξωτερικό. Σε μια από τις 4 λίστες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου υπάρχουν πια 250 εγγεγραμμένοι συνδρομητές. Όλοι αυτοί οι 250 συνδρομητές επικοινωνούν μεταξύ τους με μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Αν προσπαθήσουμε να συγκρίνουμε αυτή την ψηφιακή κοινότητα με τα 1.400 μέλη με τους παραδοσιακά οργανωμένους συλλόγους και τις αναπηρικές οργανώσεις θα διαπιστώσουμε ότι η συσπείρωση στην ψηφιακή κοινότητα είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στις παραδοσιακά οργανωμένες οργανώσεις που διοικούνται από ανθρώπους με αναπηρίες. Το αποτέλεσμα είναι ακόμη πιο θεαματικό. Η υποστήριξη που παρέχεται είναι γρήγορη και ακριβής. Είναι αδύνατο σε μια παρέα 250 ανθρώπων που ζουν κάτω από περίπου ίδιες συνθήκες ζωής να μη βρίσκουν απάντηση σε 1 πρόβλημα που τους απασχολεί. Σίγουρα στο παρελθόν κάποιος από τους συμμετέχοντες σε αυτή τη λίστα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου είχε κάποιο αντίστοιχο πρόβλημα και βρήκε κάποια λύση. Ακόμη κι όταν κάποιος από τη λίστα δεν είχε κάποια αντίστοιχη εμπειρία, γνωρίζει κάποιον άλλον από κάποιο μέρος της Ελλάδος ή κάποιον άλλον από κάποια μέρος του κόσμου που βρήκε λύση στο ίδιο πρόβλημα. Ταυτόχρονα έχει πάρα πολύ χαμηλό οικονομικό κόστος. Η αλήθεια είναι πως όλες οι απαντήσεις στο Internet, όλα τα προβλήματα στο Internet έχουν υπερβολικά χαμηλό κόστος.
Το Internet είναι το πιο φθηνό μέσο μαζικής ενημέρωσης και πληροφόρησης. Η φιλοξενία των ιστοσελίδων είναι σχετικά ακριβή ακόμη στην Ελλάδα όμως υπάρχουν ξένες εταιρείες που δίνουν δυνατότητες φιλοξενίας με πολύ χαμηλό οικονομικό κόστος. Το οικονομικό κόστος που απαιτείται για την αγορά ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή αλλά και των προγραμμάτων ώστε να μπορεί ο χρήστης να έχει μια αποτελεσματική παρουσία στο Internet είναι από δωρεάν έως πάρα πολύ χαμηλό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με αναπηρίες που έχουν τεχνογνωσία σε ό,τι αφορά τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και το Internet και θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις οργανώσεις στην ψηφιοποίηση τους. Πολλές από τις υπηρεσίες που παρέχουν σήμερα οι οργανώσεις θα μπορούσαν να προσφερθούν και μέσα από το Internet με πολύ χαμηλότερο οικονομικό κόστος και πολύ καλύτερες δυνατότητες επικοινωνίας.
Οι διοικούντες τις οργανώσεις θα πρέπει να πάρουν τις μεγάλες αποφάσεις. Εάν θέλουν να ασχοληθούν με τη νέα κοινωνία του Internet πρέπει να προχωρήσουν στη μεταρρύθμιση των φορέων που διοικούν. Πολλά από τα μέλη τους ιδιαιτέρως μέλη που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας και έχουν σοβαρές εμπειρίες αναπηρίας μπορούν να βοηθήσουν τις οργανώσεις για να ψηφιοποιήσουν τις υπηρεσίες που παρέχουν.
Το πρόβλημα βρίσκεται στο ό,τι οι οργανώσεις και οι διοικούντες τις οργανώσεις δεν έχουν σοβαρή πρόθεση να αλλάξουν τον τρόπο λειτουργίας αλλά και την υποστήριξη που παρέχεται από αυτές τις οργανώσεις. Προτιμούν οργανώσεις που θα είναι παραδοσιακά οργανωμένες.
Οι δρόμοι της αποκατάστασης και της ανεξάρτητης διαβίωσης είναι ψηφιακοί. Το μόνο που χρειάζεται είναι η οργάνωση της ψηφιοποίησης της αποκατάστασης, της υποστήριξης, της συμβουλευτικής, της προπονητικής και της ανεξάρτητης διαβίωσης. Η γνώση είναι η ίδια. Αυτό που διαφέρει είναι ο τρόπος που παράγεται και αναπαράγεται η γνώση.
Αναπόφευκτα η γνώση παράγεται μέσα από ηλεκτρονικά πληροφοριακά εργαλεία. Σε μεγάλο βαθμό η γνώση αναπαράγεται μέσα από τα ίδια πληροφορικά εργαλεία.
Επειδή όμως ζούμε στην Ελλάδα πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες και τους όρους για την ομαλή μεταφορά από την προηγούμενη κατάσταση των παραδοσιακών οργανώσεων στις νέες ψηφιακές οργανώσεις. Η τεχνολογία είναι με το μέρος μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πάρουμε εμείς οι ίδιοι την απόφαση.